RASTLANTI

-8- ♡

8.bölüm  ♡

Multimedia : Thirty Seconds to Mars - Hurricane    ,  Ceyda.  {Dış bağlantıda da Ceyda var, tıklarsanız görebilirsiniz} :3

“Aman Tanrım.”

Sanki okuldaki bir baloya değil de kraliyet ailesinin düzenlediği bir partiye gelmiştik. 

Etrafı saran ışık o kadar yumuşaktı ki neredeyse yumuşaklığını elinizle hissedebilirdiniz. Girişte bar masaları biraz daha ileride de yemek masaları ve yerlerine yavaş yavaş oturmaya başlayan öğrenciler, öğretmenler gözüküyordu.  

Okulda ne kadar da çok öğrenci vardı böyle. Yoksa dışarıdan da mı gelmişlerdi?  Bilemiyordum.  Gerçi şu anda Barlas’ın elimi tutuyor olmasından dolayı hiçbir şey düşünemiyordum.

 Sanki hatırlamam gereken bir şey vardı.

Neydi acaba? Ah,neyi unutmuş olabilirim ki..Her neyse nasıl olsa hatırlarım.

Gözlerimi Barlas’a çevirdiğimde hafif bir gülümsemeyle beni izliyor olduğunu gördüm. Ben de hafifçe sırıtarak onu izlemeye başladım.  Hiçbir şey demeyince ilk konuşanın ben olmam gerektiğine karar verdim.

“Hep böyle mi duracağız?” bu lafım üzerine gözlerini gözlerimden ayırmadan kahkaha attı.

“Sonsuza kadar böyle durabilirim, benim için dert değil. Cennetten gelen bir ruha bakmak neden sıkıcı olsun ki? “ 

Verdiği cevap üzerine yanaklarım rengi saçımla yarışmaya başladı. Hemen gözlerimi kaçırdım. Neden böyle laflar ediyordu ki? Biraz daha devam ederse utancımdan düşüp bayılabilirdim.

“Beni utandırmaya çalışma Barlas. Ayrıca açlıktan düşüp bayılacağım, hadi.” Onu yemek masasının olduğu tarafa doğru çekeledim.

“Tamam gidelim, karnının guruldamasına daha fazla dayanamayacağım.” Sinirle ona döndüm

“Bu kadar geç gelmeseydik belki daha az katlanmak zorunda kalırdın.”

“Ah, abartma en fazla yarım saat geç kalmışızdır. Daha açılış konuşması yapılmadı bile.”

“Açılış konuşması da mı var?”

“Evet sonra yemekler, dans ve blah blah.”

“Anladım.”  Maskelerden dolayı kimsenin kim olduğu anlaşılmıyordu,  zaten kimseyi tanımıyordum, maske olsa da olmasa da bir şey fark etmezdi.  

Peki o çocuk ? Dondurucu gibi olan hani? Atakan?

İç ses nereden kapatılıyordu acaba.

Neredeyse masaya varmışken bir anda bir şeye takıldım tam yüzüstü yere kapaklanacakken kahramanımız Barlas beni kurtardı.    

“Ceyda, iyi misin? “ gözleri açılmıştı. Yüzümü kaldırmadan kafamı salladım. Elbisemin alt tarafının çoğunluğu yırtılmıştı. Kahretsin !  Neye takıldım ki ?

“Resmen kızın elbisesine kasıtlı olarak bastın, derdin ne Pınar? “

Barlas kiminle sinirle konuşuyor acaba derken.. Bir saniye. Pınar mı dedi?  Kızgın bir şekilde kafamı kaldırmamla  Elif’in az kalsın saç baş daldığı  kızı görmem bir oldu. Maskesini çıkardığı için tanımıştım.

Ah Elif onu unuttum.

Ama şimdi konumuz bu değil.

“Nasıl böyle bir şey yaparsın?!” ağzım açık bir halde etek kısmı mahvolmuş elbiseme bakıyordum.

Pınarsa alaycı gözler ve sinsi bir sırıtmayla bana bakıyordu. Ciddi ciddi Elif’in yarım bıraktığı işi bitirmeme az kalmıştı. Ben hareketlenmeye başlayınca Barlas belimden tuttu ve kulağıma fısıldadı .

“Kavga etmeye değmez.”

Pınar hemen  yapmacık üzgün surat ifadesi yaptı.  “ Tatlım pardon, kazara oldu.”

“Bana.tatlım.deme.” sonraki kelimelerim fısıltıyla çıktı “ Eminim annen baban da seni kazara yapmıştır ama neyse.. ”

“Bir şey mi dedin tatlım ? “ Bu kızın beyninde kalıcı bir hasar olmalı.

“Yerinde olsam arkama bakmadan buradan uzaklaşırdım Pınar.” dedi Barlas. Pınar omuz silkti ve yanımızdan sallana sallana ayrıldı. Hala elbiseme bakmaya devam ediyordum.

“Mahvoldu.Ne yapacağım şimdi.” Ellerimi aşağı doğru sarkıttım. Barlas bir iki saniye elbiseme baktıktan sonra ani bir şekilde gülümsedi. Ne oldu? der gibi baktım.

“Aklıma harika bir fikir geldi.”

“Neymiş o?” bunu demem üzerinden iki saniye bile geçmeden yırtılmış kısımdan asıldı ve etek kısmının büyük bir çoğunluğunu kopardı.

“Barlas! Ne yapıyorsun! “ 

Barlas sırıtıyordu. Artık uzun elbisem mini bir elbiseye dönüşmüştü. Kimin sayesinde peki?

Kahramanımız Barlas.

 Aman ne kahraman.. 

Bu olaydan sonra açlığı falan tamamen unutmuştum. Şaşkınca çıplak kalan bacaklarıma bakmaya devam ediyordum. Biraz ani olmuştu.

“Bence eskisinden daha hoş gözüküyor.”

“Teşekkür ederim.” dedim yavaşça.

“Bir şey değil kızıl kuş.” Gülümsüyordu. O da tam ağzını açmış bir şey diyecekken hoperlörden öksürme sesi  geldi.

“Bu ses de nereden geliyor? ” diye sordum. Barlas yavaşça eliyle  kafamı sahnedeki sesin sahibine doğru yöneltti.

Atakan

“Dünyanın en harika okul başkanı.” dedi Barlas alayla.

Okul Başkanı mı ? Bu okul beni şaşırtmaktan hiç yılmıyor.

♡♡♡♡♡

Tam bölümleri ekleyeceğim evdeki internet gitti. Hala da yok. Sizin için gidip interneti olan bir yer buldum ve yükledim. Bir de ne kadar muhteşemsiniz yahu, 3.ooo okuyucu olmuşuz ! Sizi seviyorum ;3 :'')