Normalde utanırım aslında yazmaktan falan da şu an baya sıkılıyorum ve nedense yazı yazmak vakit geçirmek için ideal gözüküyor. İlk cümleden sonra bile "cringe" olmadım değil. Cringe kelimesinin sağına soluna tırnak işareti koyunca bile bir garip oluyorum. Bir uğraş olarak düşünmeyip de sadece kendi kendime konuşmanın başka bi platforma geçirilmiş hali olarak görüyorum yazı yazmayı. Bir paragrafta iki kere yazı yazmak dedim which is bad. Okutmıcam birine zaten de yine de şey işte. Not defterinden yazcaktım ilk başta sonra dedim wattpadde derli toplu olur bi hoş olur. İndirme yapıyorum o yüzden internet yavaşlıyor ve oyun oynayamıyorum. Video izleyemiyorum falan dedim ben de bi şeyler yazıyım işte. Amaç o yani. Büyük ihtimal düşüncelerimden falan bahsedeceğim bi yer olucak. Düşünce ve eleştiri gibi. Multimedya atsam mı acaba şuraya. Bi sn. Multimedyayı en başa atabiliyomuşum sadece. Saçını kestirmek isteyen brokoli fotosu attım. Komik lan. İşte böyle şeyler düşünmek istiyorum. Yaratıcı diye sıfatlandırılan şeyler. Orjinal espriler, düşünülmemiş oyun konseptleri, enteresan hikayeler, beklenmedik plot twistler falan. 2 saat var indirmenin bitmesine. 2 saat boyunca yazamam heralde de olduğu kadar. Bazı türkçe kelimelerin de altını çiziyo anlamadım. Hatta türkçe kelimesinin altını çizdi. T harfini büyük yazmadım diye olabilir. Aklına geleni söylemek güzel. Genelde aklıma geleni söylerim ama bunun farkında olduğumdan tam da şey olmuyo yani. İçten ve refleks olarak aklıma geleni söylemiyorum. İnsanlar aklından geçeni söyleyen biri bu desin diye gibi. Ama işte ikilemdeyim. Bir şey için uğraş vermek doğallık mıdır bilmiyorum. Yani doğaçlama espri yapman için bi genel kültür ne biliyim bi mizah seviyen falan olması lazım. Ve bu lazım şeyleri ele geçirmen için belli bi çaba sarf etmelisin. Yani aslında doğaçlama yapmıyosun da sentez yapıyosun gibi oluyo. Müzikte de aynı olay. Rapte mesela freestyle yapan mc ler önceden çalışıyolar. Nasıl bir çalışma tam olarak bilmiyorum ama adamlar kelimeler, vurgu ve tempolarla falan haşır neşir oluyolar. Paragraflara bölseydim yazıyı daha bi anlam bütünlüğü olcaktı da umursamama rolündeyim şu an. Pretender. Rol yapmayan insan yoktur. Bu kesin bi şey. Kimse başka bi insanı yüzde yüz tanıyamaz. Onun her şeyini bilirim cümleleri falan fasa fiso yani. Sana ne gösteriyosa sen onu bilirsin. Bi pedofili canavar ben pedofilim demez toplumda. Çok iyi bi insan olarak bile gösterebilir kendini. Kimse kimseyi full bilemez çünkü insanlar kendilerine bile yalan söyleme eğilimindedir. Kendimizle konuşabilmek bi lanet gibi bi şey bence. Düşünceleri insanların çok sıkıntılı bi durum. Sorguladığın şeyler var. Başka bi yönden bakmak istediğin konular var. Kesin olmayan tabuların var. Ama yokmuş gibi davranıyosun. Enteresan bi durum. Herkes de aynı olay olunca belki doğal olanda budur diye düşünmüyo değilim. Doğal olan belki de rol yapmaktır yani bilemiyorum. Doğallığın tanımı çok değişken bence. Desen ki insanın hareketleriyle düşünceleri birbirince uyuşuyosa bu insan doğaldır, o zaman yukardaki pedofili canavar en doğal insanlardan Demek ki ya tanım yanlış ya da doğallık olumlu bi kavram olmak zorunda değil. Zaten her şey göreceli iken doğru-yanlış ya da olumlu-olumsuz sıfatları baya bi gereksiz şeyler. Ben kimim ki bir şeyin doğru ya da yanlı olduğuna karar verebiliyorum. Ya da sen kimsin ki benim doğrularım senin yanlışların olabiliyor. Ya da toplum kim ki benim hareketlerime karışabiliyor. 3 sorunun da cevaplarının bulunduğu yüzlerce felsefi kitap vardır eminim. Ama bi insan veya toplumun düşünceleri kanıt değildir. Therefore cevap da sayılmayabilir. Kesinlik yoksa bir savda benim için çok bi manası da yok. 550 kelime gibi bi şey oldu bu cümleyle beraber. Sıkıldım.
