Merhabaa evet bu bölümü tekrar yazdım ama aynısı.
O yüzden okuyanların tekrar okumasına gerek yok hemen diğer bölüme ışınlanın.
Îyi okumalar..
×××
Sabah uyandığımızda kahvaltı edip okulun yolunu tuttuk.
Deniz tabi rahat durur mu?
El şakaları yapmaya, beni güldürmeye başladı.
Okula yaklaştığımız sırada, durması gerektiğini durmazsa okuldaki kızların onun bu hallerinden dolayı soğuyup yüz vermiceklerini söylediğim anda ellerini çekti ve havaya kaldırarak ben suçsuzum der gibi baktı.
Bu haline guluyordum ki, tam okulun kapısından bahçeye girdiğimiz anda kolunu omzuma atarak beni kendine çekti.
"Kızlar bana yüz vermicekse erkeklerden de seni seven eden varsa acılamicak biricik kuzenim"diyip gülümsedi ve yanağımı sıktı.
Bu haline gülerken okulun bahçesinde arkadaşlarıyla konuşur gibi yapıp bir adet kırmızı görmüş boğa gibi bakan burak vardı.
Gülmem yüzümde solmuştu. "Neyse kuzen bu kadar zevzeklik yeter diyip kolundan ayrıldım ve okula hızla girdim.
×××
Son dersin zil sesiyle birlikte sıradan kalkıp denizin sınıfına doğru yöneldim.
Kapısının önüne geldiğimde denizin sesi duyuluyordu. Neden bağırıyordu ki
Iceri girdiğimde burak denize, "kendine çok dikkat et çocuk. Sabah ki gülen yüzünü dağıtıcam. diyip sınıftan çıkmak için arkasını döndüğünde beni gördü ve baktı. Ama sabah ki bakışından daha farklı bi bakışta bu. Sanki kaybetmek istemiyorum bakışıydı.
Ne sacmaliyorum burak neden öyle baksın ki? Kendi kuruntum.
Burak hızla yanımdan geçip sınıftan çıktı. Arkasından bakakaldim.
Denizin sesiyle ayilmam bir oldu.
"Pezevenk."
"Ne oluyo kuzen neden sana öyle dedi?"
"Ne biliyim beste, zil çalmıştı tam sıradan kalktım arkamdan gelip omzuma çarptı. Önüne baksana dedim. Bidaha bana çarpmadan önce iki kere düşün dedi. Sen mi çarptın ben mi çarptım dedim. Sonra dikkat et sabah ki gülen yüzünü dağıtıcam falan filan dedi. Ben sabah bu piçi görmedim bile neyin gulmesinden bahsediyo anlamadım diyip sakinlesmek adına derin bi nefes aldı.
"Sakin ol kuzen. Boşver sen, ben konuşucam onunla. dedim ve okuldan çıkıp eve doğru gitmeye başladık.
