Undertale เวอร์ชั่นนิยาย

ตกลงมา

กาลครั้งหนึ่งนานมาแแล้ว มีมอนเตอร์และมนุษย์

อาศัยร่วมโลกกันอย่างมีความสุข

วันหนึ่งสองเผ่าพันธุ์ได้ก่อสงครามขึ้น

หลังจากการต่อสู้ที่ยาวนาน มนุษย์เป็นฝ่ายชนะ

และใช้เวทย์มนต์กั้นบาร์เรยขังมอนเตอร์ไว้ใต้ภิภพ

หลายปีต่อมา

มีมนุษย์ตนหนึ่งมาเยือนที่ภูเขาอีบอตภูเขาที่มีตำนาน

ว่า ถ้ามีผู้ใดไปที่นั่นจะไม่ได้กลับมาอีกเลย

มนุษย์ตนนั้นได้ตกลงมาใต้ภิภพแล้วตกลงมาในสวน

ดอกไม้สีทอง เธอค่อนข้างประหลาดใจว่าทำไมเธอ

ถึงไม่ตายเธอไปเรื่อยๆจนไปเจอดอกไม้สีทองทอง

ที่พูดได้ "ไงสวัสดี ฉันฟลาววี่่ ฮืม..เธอพึ่งน่าจะมาใหม่

ที่ใต้ดินนี้ใช่ไหม" เธอพยักหน้า "แหม เธอน่าจะสับสน

นะที่สำหรับที่นี่ ฉันว่าเธอควรจะมีคนสอนเรื่องนี้

นะ" ดอกไม้พูดได้พูดออกมาด้วยท่าทางค่อนข้าง

เป็นมิตร Battle mode "เธอเห็นหัวใจนั่นไหมนั่นคือ

วิญญานของเธอ แรกๆวิญญานของเธอจะอ่อนแอ

แต่มันจะแข็งแกร่งขึ้นได้โดย LV. ย่อมาจาก LOVE.

อยากได้ LOVE. มั้ยล่ะเดี๋ยวฉันจะแบ่งให้เอง=)"

ฟลาววี่ขยิบตา"เจ้าเม็ดสีขาวๆนี่คือ

เมล็ดแห่งมิตรภาพ" "เธอพร้อมรึยัง" เขาได้เอาเมล็ด

แห่งมิตรภาพ ถาโถมเข้ามาใส่เธอทีแรกเธอไม่เชื่อ

จึงได้หลบพวกมันไป"เธอพลาดหมดเลยลองอีกครั้ง

นะ" เธอเลยลองเชื่อใจเจ้าดอกไม้ดอกนั้น เมล็ด

พวกนั้นเข้ามาโจมทีเธออย่างแรงจน HP. ของเธอ

เหลือแค่ 1 "ไอ้โง่" เขาพูดออกมาด้วยน่าตาและท่าที

ที่น่ากลัว "ในโลกใบนี้น่ะมันมีแค่ฆ่ากับถูกฆ่า!"

"ทำไมบางคนชอบให้โอกาศหลุดมือไปด้วยนะ"

เขาเสกเอาเมล็ดวงใหญ่เข้าใส่เธอหมายจะปลิดชีวิต

แต่มีลุูกไฟลูกหนึ่งของใครบางคนเข้ามาโจมตีฟลาววี่

จนเขาดูเหมือนจะกระเด็นไปที่ไหนสักแห่งจนเขาไม่

สามารถฆ่าเธอได้"เจ้าสัตว์ประหลาดน่ากลัวมาทำร้าย

เด็กที่ไร้ทางสู้ได้ยังไง"เสียงของใครสักคนที่ดู

อ่อนโยนมาก "อย่ากลัวไปเลย เจ้าหนูน้อย" และ

เธอก็เริ่มแนะนำตัวเอง "ฉัน ทอเรี่ยว ผู้ดูแลรูนส์แห่งนี้"

ฉันผ่านมาดูที่่นี่ทุกวันเลย ว่าจะมีใครตกลงมารึเปล่า"

เธอเป็นมนุษย์ คนแรกเลยนะที่ตกลงมาในรอบหลายปี
เลยนะ" มาสิ! เดี๋ยวฉันจะนำทางเธอเองจ่ะ"

และเธอก็เข้าไปในรูนส์แห่งนี้

END. Chapter 1

To be continued...

And have determination