~PATRONUM BTS~ Yine yüzümü okşayan güneşe lanet ederek kalktım.
Saate baktığımda 11.32 olduğunu görünce yataktan fırladım resmen.
Bugün üniversite biteli ve benim iş bulamadığım 134. günümdü.(vay aq ne kadar çok olmuş git çalış😂)
Lavaboya giderek rutin işleri hallettim ve çıktım.
Bugün yine iş bulmaya çalışacaktım çünkü artık evde oturdukça daha çok sıkılmaya başlıyorum.
Giyinme odasına girip günlük bi elbise giydim ve kombinledim.⬇⬇
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odadan çıkıp merdivenlere yöneldim ve aşağıya inerken evden sesler yükselmeye başladı.
Biraz daha inip netleşen sesleri dinlemeye başladım.
"Ne olacak bu kızın hali? Neredeyse 4 aydır evde ve işsiz gecelere kadar nerede olduğunu bilmiyoruz gecenin bi vakti eve geliyor" Bu annenin sesiydi
"O Dil Fakültesini boşa okumadı Areni Koreye gönderme kararı aldım yarın saat 17.00 da uçağı var"
Duyduklarımla şok geçirirken artık içeri girme vakti olduğunu düşündüm.
Merdivenin kalan basamaklarını inmeye başladım.
Annem beni görünce "Oo hanımefendi Aren güzellik uykusundan yeni kalkıyor" Off valla çatlicam ya bu kadın beni hep darlıyo bıktım.
Bişey söylemedim.
Babam " Aren sana bişey söyliyeceğim kızım" Ne diyeceğini biliylordum ama bilmemezlikten geldim.
" Söyle baba"
"Artık gece yarıları eve gelmeden bıktık her akşam seni merak etmek istemiyoruz ve gezdiğin yerleri tahmin edebiliyorum.Güvenli olmadığı için seni Koreye gönderiyorum. Orada İlhan Amcan var biliyorsun.O sana orda yardım edecek iş konusunda.Seni yanımdan ayırmak istemezdim kızım üzgünüm ama bunu yapmak zorundayım."dedi
ama gözleri dolu doluydu üzüldüğünü anlayabiliyordum.
" Tamam baba giderim " dedim
babamı üzmemek için çünkü ben babama çok düşkünüm annemden çok seviyorum babamı ve Koreye korkuyor da olsam gideceğim.
Babam memnun olmuş gibi gülümsedi
3"Yarın saat 17.00 da uçağın var ona göre hazırlanırsın sen artık benim şimdi şirkete gitmem lazım. Bir saat sonra önemli bi toplantım var"
