''Bak lütfen dinle beni gel bir konuşalım.''
''Hayır konuşmak istemiyorum şimdi beni yalnız bırak!''
''Peki o zaman ben de atlıyorum seninle''
diyip köprünün dibine gidip atlama pozisyonu aldım.
''Delirdin mi sen be adam git şuradan''
Hafif bir tebessüm edip;
''Evet en az senin kadar deliyim''
dedikten sonra,
''Zaten beni akıllısı bulmaz. Peki sen bilirsin ölmeye meraklıysan atlarsın benimle.''
Diyip aşağıya baktı. Saat gecenin yarısı 03:30' du kimsecikler yoktu sokakta yaşam mücadelesi veren insanlar dışında. Onlar da sızıp kalmıştı kaldırımlar da.
''Bir şey soracağım adın ne senin?''
Soruma cevap vermeden kendini aşağıya attı. Hemen arkasından atladım zifiri karanlıktı su, kafamı kaldırdığım da onu göremedim tekrar suya daldım karanlık olduğu için hiçbir şey göremiyordum. Köprünün üstünde ona engel olmadığım için kendime kızıyordum çünkü onu ölüme terk ettim yukarıdan sarhoş biri
''Sağ tarafa bak evlat''
diye bağırdı ve bir başka balıkçı el fenerinin ışığını oraya tuttu. Siyah giyinmişti onu fark etmem çok zor oldu neyse ki tutulan ışıkla fark ettim onu, baygındı iskelenin demirine takılmıştı hemen o yöne yüzüp onu kendime doğru çektim hareketsiz olmasına sevinmiştim aksi takdir de müdahale edip işimi zorlaştırabilirdi. O an sadece onu kurtarmayı düşündüm insan hayatı bu kadar ucuz olamazdı kavradım onu güçlükle çıkardım sudan soğuk kanlı olmam zaman kazandırmıştı bana. Suni teneffüs yaptım ama bir tepki almıyordum. Olay yerine ambulans çağırmıştı biri ambulans gelene kadar suni teneffüs yapmaya devam ettim en sonunda kendine geldiğini gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Söz Vermiştin
Novela Juvenil''Söz Vermiştin'' adlı kitabımda size anlatmak istediğim Aşk Hikayesini en keyifli şekilde sizlere okutmak istiyorum. Sıradan olmayan bir hikayem var. Kitabımın kapak fotoğrafı bana aittir. Yani kapaktaki kişi benim.
