AŞK 'IN FEDAKARLIKLARLA DOLU EN SAF VE MASUM DUYGULARLA BEZENMİŞ HİKAYESİ...
Aşk hiçbir zaman geliyorum demezdi... Gelirdi ve senin onu fark etmeni beklerdi. Kimi ilk görüşte fark eder kimi de yıllar boyunca göremezdi...
SEN VE JONGDAE (Chen)
* DÜŞ...
Odanda oturmuş kitap okuyordun. Birden gözün saate takıldığında akşam 7 olduğunu gördün. Jongdae hala eve gelmemişti. Okuldan sonra sınıf arkadaşlarıyla futbol oynayacağını söylemişti ama bu saate kadar seni evde yalnız bıraktığı olmamıştı hiç.
Jongdae'nin anne ve babasıysa işkolik insanlar olduğundan eve çok geç gelirlerdi. Zaten bu iki yıl içerisinde onlarla doğru dürüst vakit bile geçirememiştin. Sana Jongdae ile birlikte olmak yetiyordu ama Jongdae'nin aile özlemini görüyordun. Sana belli etmemeye çalışsa bile gözlerinden bütün duyguları okunuyordu.
İçini kaplayan korkuyu anlamlandırmaya çalıştın. Kafandan binlerce senaryo geçerken daha fazla bekleyemeyeceğini düşünüp kendini hemen dışarı attın. O günkü gibi nefes nefese futbol sahasına doğru koşarken ne üstündeki incecik tişörtün yüzünden üşümek umurundaydı ne de kararan hava yüzünden ıssızlaşan sokaklar..
Nefes nefese futbol sahasına geldiğinde arkadaşlarıyla bir köşede sigara içtiğini görmeyi beklemiyordun.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Chen'im yapmaz!! ama hadi yaparsa böyle olur gdfıgffdasdka.. TEMSİLİ)
O kendine bunu nasıl yapardı. Sen ayağının taşa takılmasından bile korkarken o kendini nasıl zehirlerdi. Buna hakkı yoktu!
Öfkeyle Jongdae'ye doğru yürüdün ve elinin acımasını umursamadan sigarayı dudaklarından çekip avucunda ezdin.
Seni görmeyi beklemeyen Jongdae şaşkınca sana bakarken çok konuşmayan sen ilk defa o kadar insanın içinde hiçbir şeyi umursamadan, avazın çıktığı kadar bağırdın. "Sen ne yaptığını sanıyorsun Jongdae! Bu ne demek ha! Yakışıyor mu bu sana! Nasıl kendini zehirlersin! Utanmadın mı kendine bunu yaparken hadi kendini umursamadın. Beni de mi umursamadın! Sana bir şey olsa ben artık nasıl yaşarım Jongdae! Nasıl nefes alırım!" deyip hıçkırıklarla ağlamaya başladığında şaşkınlığını üstünden atan Jongdae halini görüp kendinden nefret etmişti. Üstündeki ceketi çıkarıp o günkü gibi üstüne giydirdiğinde bu seferki gözyaşlarının kendi yüzünden aktığını görmek Jongdae'yi bitiriyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tam senden özür dileyeceği zaman elindeki yanık izini görmüştü. " YAH! Bu elinin hali ne böyle ufaklık. Kendine acı çektirmekten mi hoşlanıyorsun ha! " deyip sağlam elinden tutuğu gibi seni sürüklemeye başlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eve gidene kadar ikiniz de konuşmamıştınız.
Eve girer girmez Jongdae seni koltuğa oturtmuş ve ilk yardım çantasını almaya gitmişti. Eline canının acımamasına dikkat ederek yavaşça yanık kremini sürerken daha fazla dayanamamış ve " Neden?" diye sormuştun.
"Neden kendini zehirliyordun Jongdae."
Jongdae hüzün dolu gözlerle sana bakmış ve "Ben sadece annemiz ve babamızın bunu fark edip bizimle ilgilenmesini istemiştim. Hadi ben alışığım ama sen daha çok küçüksün. Senin ilgiye ve sevgiye ihtiyacın var" demişti.
Dolu dolu olmuş gözlerinle Jongdae'ye kocaman gülümsemiş ve " Ben sana sevgimi de veririm ilgimi de eğer sende bana verirsen bizim başka kimseye ihtiyacımız olmaz ki" demiştin.
O an gülümsemende takılı kalmıştı Jongdae. O gülümseme öyle saf, öyle içten, öyle sevgi doluydu ki... Seni o adamdan kurtardığı gün de böyle gülümsemiştin. O zaman kar tanelerinin altında böyle güzel gözüktüğünü düşünmüştü ama şimdi yanıldığını anlıyordu. O gün kar tanelerini güzelleştiren sendin..
Düşüncelere dalan Jongdae senin hayal kırıklığıyla kendisine baktığını fark ettiğinde seni kendine çekmiş ve sımsıkı sarılmıştı.
Kulağına eğilip huzur dolu sesiyle " Biz bize yeteriz KAR TANEM" demişti.
Başını göğsünden kaldırıp Jongdae'nin gözlerinin içine bakmış ve " Söz ver o zaman artık sigara içmek yok " dediğinde Jongdae kafana küçük bir öpücük kondurmuş ve " Söz kar tanem." Demişti.
O günden sonra her gece üstünü örtmeye geldiğinde kulağına "İyi geceler kar tanem" diye fısıldadı Jongdae.
Sen o gün ilk defa kaybetme korkusunu iliklerine kadar yaşarken 13, Jongdae senden başka kimseye ihtiyacı olmadığını düşündüğünde 16 yaşındaydı...
