Kötü Çocuk IV

2∞11

Playlist: Gece- Yarım

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

∞

"Etrafta sapık gibi dolanıp seni gözetlemesi çok zavallıca. Lisedeki o karanlık çocuğun bir gün bu hâle düşeceği aklımın ucundan geçmezdi."

Dışarıda yağmur yağıyordu. Güneş öğleden sonra bir anda kaybolmuş, gökyüzünü gri bulutlar kaplamış ve kısa bir süre sonra toprak ıslanmaya başlamıştı. Trouble patilerini cama yaslamış dışarı çıkmak için amansız bir mücadele verirken üstümdeki ince hırkaya biraz daha sıkı sarıldım.

"Bora onun korkunç bir yatılı okulda kaldığından bahsetti. Her şeyi program dahilindeymiş."

"Bu, Bora'ya göre korkunç olabilir. Meriç için çok da zor değildir. Demek istediğim, onun hayatı hep program dahilindeydi. Buna o kadar alışmış ki şimdi de her şey onun kontrolünde."

Cansu artık televizyona hiç bakmıyordu. Kucağındaki kâseden dondurma yemeye devam ederken arkasındaki yastığı düzeltti. Koltuğa biraz daha yayıldı ve onun hakkında konuşmaya devam etti.

"Yine de korkunç. Ortaokulda hepimiz utanç duyduğumuz şeyler yapmışızdır ama düşünsene... Meriç hep aklı başında bir çocuk olmuş. Sonra güm! Üniversiteye başlıyor ve sevdiği kızı uzaktan takip eden bir çocuğa dönüşüyor. Eminim onun için bu çok daha utanç vericidir."

"Bu insandan insana değişir mi?"

"Tabii! Anaokulundan lise ikinci sınıfa kadar Semih'i gözetlemiş biri olarak şimdi onu uzaktan izlesem bu bana o kadar da utanç verici gelmezdi. Kendimi iyi hissettirecek bahaneler bulabilirdim. Geçmişten bu yana bunu yaptığımı söylemek yardımcı olurdu ama onu bir düşünsene... Hayatında yaptığı en büyük çocukluk bu olabilir."

"Her... Neyse?"

Cansu omuz silkti ama konunun burada kapanmayacağını biliyordum. "Bir yandan da romantik."

"Cansu beni yabancı biriymiş gibi öptü ve yabancı biri olduğuna inandırmaya çalıştı."

"Bunu söylemen, romantik olduğunu düşünmemi engellemedi." Bir omuz silkme daha. Team Meriç bir üye daha kazanmıştı anlaşılan. Hepiniz onun tarafına geçin. Ben yalnız kalırım!

"Bu arada... Sen döndüğünü biliyor muydun?"

"Hayır. Yemin ederim Bora ile bunun hakkında konuşmadık bile. Meriç'in geleceğini tahmin etmemiştim."

Neşe biliyordu. O haindi! Meriç'in tarafındaki hain arkadaşım! Bu savaşta hainlerin hepsiyle yüzleşecektim! Başta benden kaçan bir kıvırcık vardı!

Trouble dışarı çıkma savaşına son verip yastığının üstüne kıvrıldığında bana küskün bir bakış attığını sandım. Belki de kızgındı...

"Birce. O ne düşündü?"

"Baş döndürücü bir yakışıklılığı olması dışında mı?"

"Hah! İşte ben de bunu söylemek istiyordum ama bir türlü söyleyemedim! Yani canın acır diye..." Koltuğun üstünde bir anda fırlamış ve sonra bu tepkisinin fazlalığını kapatmak için yavaş yavaş oturduğu yere sinmişti. Boğazını temizledikten sonra yüzüne masum bir gülümseme yerleştirdi.

"Lisede bu kadar yakışıklı değildi ama dün onu gördüm de... Senden ayrıldıktan sonra onu daha yakışıklı görmek..."

"Yeter. Gerçekten yeter. Anlıyorum." Ellerimi teslim olur gibi iki yana kaldırdım. "Hepiniz onun tarafındasınız. O yakışıklı, karizmatik, akıl alır gibi değil ama romantik şeyler yapıyor diyorsunuz. Evet. Hepinize hak veriyorum ama benim için bitti."