BU BENİM İLK HİKAYEM NASIL OLDU BİLMİYORUM UMARIM BEĞENİRSİNİZ YORUMLARINIZI VE VOTELERİNİZİ BEKLİYORUM.
YALNIZ DÜNYAMA KALICI MİSAFİR –1. BÖLÜM
Her sabah olduğu gibi bu sabahta kuş cıvıltıları ve yeşilin o tarif edilemez kokusuyla uyandım diyemeyeceğim.Çünkü bu sabah o kimsenin olmadığı tek başıma,huzurlu(!) bir hayat yaşadığım evimde daha doğrusu kendi şehrimde inşaat sesleriyle uyandım.Hemen üstümü giyinerek inşaatın olduğu yere gittim.Bir an hayal gördüğümü sansam da inşaatı gördüğümde hayal olmadığını anladım.Hayal olduğunu zannetmem normal bu aralar aralar gaipten sesler duyuyorum.Neyse! Usta olduğunu düşündüğüm adamın yanına giderek:
--‘ Burada ne yapıyorsunuz ’ dedim.İlk başta cevap vermese de tekrar aynı soruyu sorunca
--‘Halay çekiyoruz.Sen de katılmak ister misin ? ‘ dedi.
--Gerçekten çok komiksiniz.Ama doğru bir cevap verir misiniz ? Burada ne yapıyorsunuz?
--Villa.
Konuşmayı daha fazla uzatmak istemeyişi verdiği cevaptan anlaşılıyordu.Ama ben de beynimdeki sorulardan kurtulmadan konuşmayı bitirecek göz var mı?Hemen tekrardan konuşmaya başladım.
--Bakın beyefendi,buraya ben kafamı dinlemek ve yalnız olmak için taşındım.O yüzden buraya hiçbir şey yapamazsınız !
--Kusura bakmayın burası sizin değil.Gürültüden hoşlanmadıysanız taşınabilirsiniz.
--Allah Allah dağdan gelip bağdakini mi kovuyorsun.
--Kovmuyorum.İsterseniz diyorum.
-Anlaşıldı ben sizinle anlaşamayacağım.Burayı kimin için yapıyorsun.Burada mı ?
-Değil
-Telefon numarasını ver o zaman.
-Veremem.
-Of.Peki ne zaman gelir?
-Belli olmaz.
-O zaman geldiğinde bana uğrasın.Lütfen!
-Söylerim.
-Görüşmemek üzere. deyip uzaklaştım.Ay valla adam 2 ay boyunca Güven haricinde kimsenin bozmadığı sinirlerimi 2 dk. da bozdu.Ne sinir ya!Şimdi Güven kim diyeceksiniz.Hemen anlatayım.
FLASHBACK
Sabah her zaman ki gibi uyanıp Güven ‘i aradım.Her zaman açan adam şimdi açmıyordu.Zaten bu aralar bana çok soğuk davranıyordu.Bir şeyler olduğu belliydi.Tabi telefonu açmayınca iyice şüphelendim.Hazırlanıp evine gittim.Bende anahtarı olduğu için rahatça açtım.Salonda olmadığını gördüğüm için direk odasına çıktım.Çıkmaz olaydım.Ya da iyiki çıkmışım.Çünkü yüzüme bir tokat gibi çarpsa da gerçekleri gördüm.Çünkü Güven’in yanında bir kız vardı ve sarmaş dolaş yatıyorlardı.İçim nedense hiç acımıyordu.Normalde başkaları aldatıldıklarını söylediklerinde kalplerinin acıdığını söylerlerdi.benimki neden acımıyordu.Yoksa gerçekten aşık değil miydim.Ben bunları düşünürken kız yüzünü bana doğru çevirdi.İşte o zaman kalbimin acıdığını hissettim.Bu olamazdı.Bunu bana yapamazdı.En yakın arkadaşım benim sevgilimle yatamazdı.O sırada elim vazoya çarptı.Birden ikiside uyandı.Of!Niye sakarlık yaparsın ki şimdi.Onlar bana bakarken gözümden bir damla yaş düştüğünü hissettim.Sonradan elimin tersiyle gözyaşımı temizledim ve hiçbir şey demeden evde koşarak çıktım.Arkadan Güven’in seslerine aldırmadan.Eve gidip bavulumu topladım.
FLASHBACK SON
Sonrası malum zaten buraya geldim.Hala hatıladığım zaman tüylerim diken diken oluyor.Zil de tam çalıcak zamanı buldu.Kapıyı açtım.Karşımda bir adam duruyordu ve bana şaşkın şaşkın bakıyordu.Ben bu adamı bir yerden çıkarıcam ama nerden.Aptal aptal birbirimize baktık bir süre.Sonradan o konuşmaya başladı
-Selam.Benimle görüşmek istemişsiniz.Ben yeni yapılan inşaatin sahibiyim.
-Tanıştığıma memnun oldum. Ya ben sizi bir yerden tanıyor olabilir miyim?
-Bilmem olabilir.Dedi en sıcak gülümsemesiyle.Ay çıldırıcam nerden tanıyorum ben bu adamı düşün Zeynep düşün düşün ha buldum.
-İnanmıyorum.O sensin…
Biraz beklettiğim için özürdilerim.Umarım beğenmişsinizdir.Bu arada Güven‘i Sarp Apak olarak düşündüm sizin başka düşünceniz varsa söyleyebilirsiniz.Yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum eksik etmeyin sizi seviyorum.
