In verkeerde handen.

Deel 22.

'Suus, mag ik even binnenkomen?' hoor ik mijn moeder zeggen nadat ze gekopt heeft.
'Mam, laat me met rust' zeg ik kalm.
'Lieverd, het spijt me' zegt mijn moeder, maar ik geef geen antwoord. Zachtjes opent ze de deur en komt ze naar me toe gelopen. Ik zit met mijn kleding aan onder de kokendhete douche en met uitgelopen mascara rond mijn ogen kijk ik mijn moeder aan. 'Lieverdje toch,' zegt mijn moeder en ze draait de kraan uit waarna ik opsta en als een verzopen kat uit de douche stap, 'ik ga droge kleding voor je halen'. Ze loopt de badkamer uit en even later komt ze terug met een stapel kleding. Ik trek de natte kleding uit, droog me af en trek de droge kleding aan. 'Het spijt me zo, als jij er niet over wil praten, hoeft dat niet. Maar weet dat je altijd naar me toe kan komen' zegt mijn moeder waarop ik knik. Samen lopen we de trap af en we gaan aan de keukentafel zitten waar mijn vader net het avondeten op zet. We scheppen op en in stilte eten we het op. Zodra ik mijn bord leeg heb, loop ik naar de voordeur, doe ik mijn gymschoenen aan en ik open de voordeur. 'Wat ga je doen?' vraagt mijn moeder.
'Ik moet even rennen' antwoord ik en ik loop de deur uit. Ik ren de straat uit richting het park. Ik ren van het park tot het meertje en weer terug naar huis. Een uur later kom ik het huis weer binnen, ik loop naar mijn kamer waar ik me omkleed om vervolgens Mirthe uit de box te halen en samen met haar op de bank te gaan zitten.
Even later besluit ik Mirthe mee te nemen naar mijn kamer waar ik haar in de wieg leg en ik zelf op mijn bed ga liggen. Al snel valt Mirthe in slaap en vlak daarna volg ik.