last confession | chanbaek

-zor günler

Günler geçiyor, Baekhyun yemek yemiyordu. Yese bile kilo alamıyordu. Yavaş yavaş bir deri bir kemik kalmıştı. Başı dolanıyordu bazen bayılıyordu, ağrıları başlıyordu sancılanıyordu. Gözleri kararıyordu yavaş haraket ediyordu ve herşey ağır geliyordu.

Teni buz gibiydi, bembeyaz olmuştu vücudu. Daha fazla tatsızdı son zamanlar. Nerdeyse çok az gülümsüyordu. Mutsuzdu onu mutlu eden tek şey ise Chanyeol'dü. Gülümsemeye bile çok yorgundu.

Tekerlikli Sandalyeden kalkamıyor olması ise canını fazlasıyla sıkıyordu. Bazen odasından asla çıkmıyordu bazen ise Chanyeol odasın da ağlarken buluyordu.

Sorunun ne olduğunu sorunca ağzını bile açmıyordu. Az konuşuyordu. Konuşmaya bile gücü kalmamış gibiydi.

Ortada sadece Chanyeol'ün bir hatrı vardı. Ne yapıyorsa onun için yapıyordu. Bugün de Chanyeol her zaman ki gibi Baekhyun'u çiziyordu.

Gözleri doluyordu fakat Baekhyun için ağlayamıyordu. Mutlu görünmeliydi.

"Baekhyunie~"dedi ve yanına gitti saçlarını okşadı bir çocuk misali. "Neden gülümsemiyorsun?"diye sordu. Baekhyun sadece omuz silkti. "Konuşmak ister misin?"dedi Chanyeol bu sefer. Baekhyun onaylamaz bir şekilde kafasını salladı.

"Seni çizmemi ister misin?"diye sordu. Kafasıyla onayladı. Bir kaç dakika Baekhyun'a baktıktan sonra yorgun olduğunu fark etti. "Uyumak ister misin?"dedi. Tekrar kafasını onaylar bir şekilde salladı Baekhyun.

Chanyeol üstelemedi. Bazı soruları vardı mesela ; neden konuşmuyordu? Çok mu ağrısı vardı? Aç mıydı? Nasıl hissediyordu? Bunları sormak istiyordu fakat soramıyordu. Çok yorgun görünüyordu Meleği.

Ilaçlarını getirdi ve içirdikten sonra yatağına yatırdı. Güzel oğlan gözlerini hemen kapadı. Şu aralar sadece uykucuydu. Bedeni fazlasıyla yorgundu.

"Saçlarını okşayacağım ve sana bir masal anlatacağım."dedi Chanyeol pozitif sesi ile. Saçlarını okşadı ve masal anlatı. Güzel oğlan zaten hemen uyumuştu.

Kendisi de uyumaya gitti daha sonra.