BÖLÜM 69

522 20 2
                                    

Her neyse ki sürpriz oda olayının üzerinden 20 gün falan geçmişti ve hayatımda hiç bir değişiklik olmamıştı ama belki de bir şey olmuştu . Yusuf'la daha sıkı bir şeyler yapıyorduk . Yani biliyorum önceden de sık sık bir yerlere falan gidiyorduk . Tabi Yusuf Bey arada yine tek başına dışarı çıksa da artık öyle bir şeyler olmuyordu . Evden bensiz çıkmıyordu diyebilirdim . Ama bu durum benim hoşuma gitmiyor da değildi . Birisinin bana değer verdiğini bilmek hem de bu kişininYusuf olduğunu bilmek çok farklı bir duyguydu .

Her gün Yusuf ile alışveriş merkezine gidiyorduk ve artık bıkmıştım oraya gitmekten . Merdivenlerden aşağıya üzerimde pijamalarımla inerken Yusuf'un da aşağıda sofraya bir şeyler koyduğunu gördüm . Dudaklarımda tebessüm oluştu ve masanın yanına geldim . Yusuf'a belinden sarıldım ve o da beni fark edince ona sarılı olan kollarımı sarmaladı . Bir kaç dakika böyle durunca en sonunda Yusuf yüzünü bana döndü ve ;

-Sonunda uyanmışsın Uykucu saat kaç haberin var mı .

Gerçekten saat kaçtı ? O kadar geç olmuş olamaz değil mi ?

Cırtlak çıkan ses tonum ile ;

-Kaaaç ?
-12
-Ya Yusuf bende bir şey sandım 😂

Sonra Yusuf'un omzuna hafifçe vurdum . O da çocuksu tavrını takınıp ;

-Yaaaa neden vuyuyosun açıdı . dedi .

Gerçekten onun bu suratına gülmemek imkânsız gibi bir şeydi . Sonra biraz gülüştük . Aniden Yusuf sinirli bir ifadeyle .

-Hadi sofrayı hazırlamama yardım et ! dedi .

Tabi ardından da güldü . Sonra mutfağa yöneldi . Tabi bende onun peşinden gittim .

UZUN ZAMANDIR BÖLÜM ATMADIĞIMIN FARKINDAYIM SİZLERDEN ÇOK ÇOK ÇOK ÖZÜR DİLİYORUM . AMA YAZACAK FİKİR BULAMIYORUM İNSTAGRAMDAN FİKİRLERİNİZİ DM ATARSANIZ SEVİNİRİM 😊

REYNMEN İLE #HAYAL ETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin