......Λίγη ώρα πέρασε και ήμουν ήδη στο λεωφορείο. Είχα βγάλει εισιτήριο κιόλας. Εμ φυσικά πως θα έμπενα στο λεωφορείο αλλιός. Το λεωφορείο είχε ησυχία. Κανένας δεν μίλαγε. Ακούστηκε ένας ήχος του κινητού μου. Το χαμήλωσα για να μην ενοχλώ κανέναν. Κοίταξα το μήνυμα και φυσικά...Ήταν από τον Hayato.
Akiyama Hayato
Εμμ...Σε λίγο βγαίνουμε διάλειμμα...
Τι να πω στα κορίτσια?You
Ότι είχα μια σημαντική δουλειά και
έπρεπε να φύγω.Akiyama Hayato
Γιατί έφυγες ακριβώς?
You
Δεν χρειάζεται να ξέρεις.
Akiyama Hayato
Γιατί?
You
Έτσι.
Akiyama Hayato
Καλά...
Έκλεισα το κινητό και υποθέτω ότι έκανε και αυτός το ίδιο.
....
Πέρασε λίγη ώρα μέχρι που επιτέλους έφτασα. Ολο αυτό το διάστημα είχα βάλει τα ακουστικά μου που είχα και άκουγα μουσική. Μαντέψτε τι? Σωστά μαντέψατε. K-pop.
Βγήκα από το λεωφορείο. Η στάση ήταν λίγο πιο πέρα από το νοσοκομείο αλλά δεν με πείραζε. Ανησυχούσα αλλά όχι όσο θα έπρεπε να ανησυχώ. Ο πατέρας μου ποτέ δεν ανησύχησε για μένα, οπότε γιατί να ανησυχώ εγώ για αυτόν? Απλά έκανε πως ανησυχούσε. Έτσι θα κάνω και εγώ.
Έφτασα έξω από το κτήριο. Μπήκα μέσα και πήγα στην γραμματέα.
Εγώ: Γεια σας, ο κύριος Kang σε ποιο δωμάτιο βρησκεται?
"Στο 671. Δεύτερος όροφος"
Εγώ: Σας ευχαριστώ.
Της εκανα υπόκλιση για ένδειξη σεβασμού και πήγα προς το ασανσέρ.
Πάτησα το κουμπί του δεύτερου ορόφου και άρχισε να πηγαίνει πάνω. Ήμουν εγώ και μια μαμά με το παιδί της μέσα. Το παιδί πήρε θάρρος και ήρθε κοντά μου. Μου αγκάλιασε τα πόδια. Χασκογελασα.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Light me up ✔Completed✔
Ficção GeralΈνα αγόρι που κατοικοί στην Ιαπωνία ήρθε από την Κορέα για να πάει σχολείο και να δημιουργήσει φίλους. Όμως, περνάει δύσκολα τα χρόνια του. Τα παιδικά του χρόνια ήταν άγρια αλλά έμαθε στην πορεία να τα αντιμετωπίζει. ▪Dont you dare copy this story p...