She Came Back

Hoofdstuk 39: Een vriendelijk verzoek

Stefan is jong en nog niet zo heel lang koning. Volgens mij is de vorige koning van Midusa vermist geraakt of zo... ach joh kan mij het schelen. Ik mocht die vorige toch niet.

We geven elkaar een kort knikje en lopen dan rechtstreeks naar de vergaderzaal, en Stefan neemt in plaats van zijn overdreven versierde kleine troon aan de kop van de tafel gewoon plaats aan een gewone stoel en ik ga naast hem zitten. Dit is pas echt autoriteit uitstralen; door jezelf niet groter voor te doen met allerlei versieringen en weet ik veel wat, maar gewoon jezelf respectvol gedragen tegenover anderen. Vele andere leiders kunnen van de huidige koning van Midusa wel wat leren op dit gebied.

"Dus..." Begint hij en kijkt me met een serieuze blik aan, "Ik heb het gevoel dat er iets belangrijks is. Niet gewoon iets van drama met een ander kingdom... iets... iets anders." Verteld hij met half-dichtgeknepen ogen en nieuwsgierige handgebaren. Ik knik langzaam, "Dat-ehm... dat heb je goed ingeschat. Ik zal maar gewoon met de deur in huis vallen; weet je nog toen ik die bijna over-enthousiaste brief stuurde waarin ik schreef dat ik die wand van Ragftagar had gekregen?" Vraag ik terwijl ik een beetje naar voren leun in mijn stoel en hem met opgetrokken wenkbrauwen aankijk.

Stefan fronst en denkt even na voordat hij duidelijk een 'Oh ja' gebaart met zijn mond. "Nou het -best een grappig verhaal eigenlijk-" Zeg ik er gelijk ironisch tussendoor met een ongemakkelijk lachje en ik even achter mijn nek krab. "Ik ben dus allergisch voor de wand. En... nu heeft mijn geschifte tweelingzus uit Jenava mij teruggevonden en nu ben ik met een klein groepje op reis met een kaart waar ik alle ingrediënten moet vinden voor het tegengif... ik ben hier eigenlijk naartoe gekomen omdat ik er ook één uit Midusa dus nodig heb, en ik wilde jou vragen of je me daarmee een beetje mee kon helpen... om die van Midusa dus te zoeken..." Zeg ik erg ongemakkelijk.

Het blijft even stil maar dan begint Stefan even geamuseerd te lachen, "Nou! Dat... hoor je ook niet elke dag, hè? Maar natuurlijk Bart, ik help je zoeken met het ingrediënt. We zijn immers bondgenoten." Zegt Stefan vastberaden. Ik glimlach, Midusa is onze bondgenoten geworden nadat we een goed gesprek hebben gehad en we beiden tot het volgende zijn gekomen; Kanta Tribo is merendeels een tropisch regenwoud, en die zitten vol met waardevolle mineralen en ingrediënten die Midusanen goed kunnen gebruiken voor vooral hun potions. Oh ja! Heb ik al gezegd dat Midusa bekend staan om hun grote populatie magiërs?! Nee? Nou dan weet je het nu!

"Er is alleen wel een klein dingetje dat al eerder op het programma stond voor vanavond, en dat is een diner met daarna een bal. Aangezien jij de chief bent van het kingdom van onze bondgenoot, lijkt het me wel respectabel om jou gelijk ook daarvoor uit te nodigen, of zeg ik nu iets geks...?" Zegt Stefan met een zakelijke houding. Ik grijns even en knik, "Ja, lijkt me leuk! Ik kom graag! Is ook weer eens iets anders dan... zelf op je avondmaal moeten jagen." Verklaar ik en Stefan lacht even.

"Mooi, en ik heb trouwens al wat dingen geregeld qua overnachting..." Zegt hij terwijl hij een briefje uit zijn zak haalt en die aan mij geeft. "Dit is het adres waar jullie tijdelijk kunnen verblijven." Zegt Stefan. Ik knik, "Dat is erg aardig, bedankt... hoe laat begint het diner en waar moet ik me precies melden?" Vraag ik, want dat is natuurlijk wel belangrijk. "Vanaf vijf uur kun je al de troonzaal binnenkomen, waar je alvast een borrel kan nemen, om zes uur begint het diner echt en dan verwachten we om iedereen aanwezig te hebben." Legt hij uit.

Ik sta op, "Dan is dat geregeld! Bedankt, nogmaals, voor de gastvrijheid en alles..." Stefan staat ook op, "Geen dank!" We schudden elkaar weer de hand en ik wil net de vergaderzaal weer uitlopen wanneer Stefan nog opeens iets tegen me zegt; "Oh ja! Bijna vergeten; neem een date mee!" Zegt hij geamuseerd. "K-komt goed!" Zeg ik stotterend met mijn stem die opeens een octaaf omhoog slaat. Met grote ogen slenter ik de vergaderzaal uit en de troonzaal uit, op weg terug naar de boot.

Ik heb oorlogen meegemaakt, veldslagen, martelingen en noem het maar op... maar het voelt of als ik nergens anders zo nerveus voor was als voor...

Vragen aan Felice of ze mijn date zou willen zijn voor een diner met bal.