Valiente Hermosa (The Lost Princess Duology 1)

02

MEET HIM

Christine's POV

Neon nae maeume bureul jilleojwo
Huhoe eomneun jeoleumi taoreuge
Jigeumcheoreom neowa hamkkeramyeon tonight
I could die in this moment

Forever young
Forever young
Forever young
Forever young

(A/N:sa mga di alam ng kanta na 'to FOREVER YOUNG BY BLACKPINK )

"Forever young... " sabat ko sa kanta na naka-play sa earphone ko.

Andito ako ngayon sa isang bench...oo ako lang mag-isa. Tinawagan kasi siya ng daddy niya na pauwiin. Ng nabagot ako nagalakad na ako pabalik ng room sabagay wala naman akong klase, walang tao ngayon sa room namin kaya dun muna ako magpapalipas ng oras.

Habang naglalakad ako ay naalala kong may project pala kami sa social science kaya, kaya bahgya kong inabot ang zipper ng bag ko sa may lihuran. Abala ako sa pagkakapa kung saan 'yung photocopy nung project ko, ng may naramdaman akong malamig na kung ano na tumapon sa uniform ko.

"Hey watch your step ,lady!"singhal niya sa akin. Aba't siya pa ang may gana suminghal sakin 'e siya nga bumangga sa akin. Tsaka natapunan pa ako nung inumin niya.

"At ako pa talaga ang may kasalanan ha?"singhal ko din sa kanya sabay tingin sa uniform kong basang-basa dahil nga natapunan.

"Oo ikaw! Alangan naman ako?!"singhal niya din pabalik sa akin.

"Aba't ako pa talaga sinisisi mo?! Sino ba ang naglalakad ng nakatutok ang mga mata sa cellphone ha?!"sigaw ko pabalik sa kanya.

Ako pa talaga sinisisi niya? Eh siya nga tung hindi tumitingin dinadaraanan niya eh.

"Tss. Bahala ka nga sa buhay mo."sabi niya at tumalikod sa akin.

Walangaya talaga yung lalaking yun kapag nagkita talaga kami ulit babanggain kung rin talaga siya. Bago bumalik sa room ay napagdesisiyunan kong magpalit ng uniform, buti nga may extra uniform ako lagi sa locker ko. . Pag-dating ko sa room umopo ako agad sa bakanteng upoan at sumandal tsaka ko na naman sinalpak yumg earphone sa tenga ko. Hindi pa natatapos yung kanta sa earphone ko ng may sumigaw na kung sino.

"Christine Marie Mendoza!" At paglingon ko si Stacy Newton lang pala.

"Hoy, Maria Stacy Newton! Anong sinisigaw-sigaw mo diyan?!"singhal ko sa kanya. Pati siya napagbubuntungan ko ng sama ng loob dahil sa lalaking iyon.

"Besh. Ba't ang hard mo sa akin?"sabi niya at hinawakan niya yung left chest niya sabay iyak-ikak.. tsk.

Ilang segundo rin siyang umacting tsaka siya natauhan.

"Oh tapos kana?"iritang sabi o sa kanya at ang timang ngumiti pa ng pilyo tsaka tumawa ng malakas .

Tawa niya na halos gibain niya yung boung classroom dahil sa tawa niya. Hinagod ko yung likod niya na nakapag-taka sa kanya.

"Alam ko namang marami kang problema Stacy sabihin mo lang sa akin." sabi ko sa kanya.

Para kasing timang dinaig pa yung mga wala sa katinuan na tao. Jusko po!

"Besh wala akong sakit, okay? Teka may pakikilala ko sayo." sabi niya at tumakbo palayo ng classroom.

Aba't pumunta lang siya dito para umacting, tumawa at sabihin sa akin yun tapos iiwan niya rin namn pala ako dito? Lakas ng trip niya noh? Ilang minuto ang lumipas bago siya bumalik sa akin hila-hila ang isang lalaki at laking gulat ko ng makita ko na naman siya. And obviousy hindi lang pala ako ang nagulat pati rin siya dahil nanlaki din yung mata niya ng makita niya ko ng harapan.

"Ikaw?!"

"Ikaw?!"

Sabay naming sigaw na nakapagtaka kay Stacy.

Pabalik-balik yung ringin njya sa aming dalawa.

"Uhm. Magkakilala kayo?" nagtatakang tanong niya.

"Oo! Kilala ko siya. Siya lang naman ang bumangga sa akin at inakusahang ako pa bumangga sa kanya."I sarticaslly said.

"Ah so ako pa talaga ngayon ang pinalabas mong masama? Ms--"

"Mendoza."pagputol ko sa kanya.

"Tss."sabi niya at lumabas na ng room.

Agad namang nagulat si Stacy dahilan para humarap siya da akin at nag-sorry.

"Bes sorry talaga ha? Di ko naman alam na---"

"Don't say sorry bess di mo kasalanan "I assured her and give her a genuine smile.

Tsaka kami lumabas at sa room.

Humanda ka sakin kang lalaki ka!

__________