Angelic Touch

Κεφάλαιο 71

Ίφη POV

Ένιωσα το πάπλωμα να γλιστράει από το σώμα μου και άνοιξαω νυσταγμένη τα μάτια μου για να το τραβήξω ξανά. Μπροστά μου, όμως, είδα τα κορίτσια να με κοιτάνε με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο τους. Ο εγκέφαλος μου είχε σταματήσει να δουλεύει οπότε απλά κοιταζόμασταν για αρκετά λεπτά. 

"Σήκω" φώναξε η Μαρία και με τράβηξε από το χέρι αλλά αντιστάθηκα.

"Να πάω που;" ρώτησα με βραχνή φωνή και έτριψα τα μάτια μου.

"Ο γάμος είναι σε λιγότρο από δεκατέσσερις ώρες και δεν θα προλάβουμε να σε ετοιμαστούμε" είπε η Σίσσυ φανερά ενθουσιασμένη.

"Αν θες, λοιπόν, να είσαι μια κούκλα καλύτερα να βιαστούμε" είπε η Άννα Μαρία και πέρασε μια τούφα από τα μαλλιά της πίσω από το δεξί αυτί.

"Ποιο γάμο; Ποιος παντρεύεται;" ρώτησα και σηκώθηκα κουρασμένη από το κρεβάτι.

"Εσύ" είπαν όλες μαζί και χαμογέλασαν ζεστά.

Τις κοιτούσα περιμένοντας να μου δώσουν κάποια λογική εξήγηση ή να πουν πως κάνουν πλάκα.

"Αποκλείεται" αναφώνησα και κούνησα ελαφρά το κεφάλι μου "Εγώ ήμουν κατά του γάμου" πρόσθεσα.

"Ναι, το ξέρουμε αλλά μόλις σου έκανε την πρόταση άλλαξες" είπε η Μαρία και άρχισε να με σέρνει από το δωμάτιο.

Φτάσαμε στο σαλόνι και με έβαλε να κάτσω στον μωβ καναπέ. Τότε κατάλαβα ότι βρισκόμουν στο παλιό μου σπίτι. Η Άννα Μαρία ασχολήθηκε με τα νύχια μου, η Σίσσυ με το μακιγιάζ και η Μαρία με τα μαλλιά. Φαίνονταν όλες πολύ χαρούμενες, περισσότερο και από εμένα. Προσπαθούσα επί ώρες να θυμηθώ έστω και το παραμικρό για αυτόν τον γάμο αλλά δεν τα κατάφερα. Ποιον παντρεύομαι; Πότε; Που;

Έπειτα από αρκετές ώρες ετοιμασίας τελείωσαν. Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και, σχεδόν, δεν με αναγνώρισα.

"Όπου να 'ναι θα έρθει και το νυφικό" είπε η Άννα Μαρία και κοίταξε το ρολόι στον τοίχο.

"Να ρωτήσω κάτι" είπα και όλες έστρεψαν το βλέμμα τους πάνω μου "Ποιον παντρεύομαι;" ρώτησα και εκείνη τη στιγμή χτύπησε το κουδούνι.

Η μητέρα μου μπήκε μέσα μόλις άνοιξε η πόρτα. Στο δεξί της χέρι κρατούσε τη Ρόζι ντυμένη στα ροζ. Τα μαλλία της κατέληγαν σε μπούκλες και στο κεφάλι φορούσε ένα μικρό στεφανάκι με τριαντάφυλλα. Στο αριστερό χέρι κρατούσε μια κρεμάστρα. Το κατάλευκο φουστάνι στόλισε το δωμάτιο. Άφησε τη Ρόζι σε μια καρέκλα δίπλα της και το νυφικό στα κορίτσια. Με πλησίασε με το πιο θερμό χαμόγελο που έχω δει ποτέ από τα χείλη της. Τύλιξε τα χέρια της γύρω από τη μέση μου προσέχοντας τα μαλλία μου.