ÖYLE SANIYORDUM.!

34 4 4
                                    

Nefes almak sadece içine çektiğin oksijen'den ibaret değilmiş,sen bana gülene kadar öyle sanıyordum.

Doymak yemek yemek değilmiş,sen beni öpene kadar öyle sanıyordum.Susamak sıvı tüketince geçecek birşey değilmiş,seni özleyene kadar öyle sanıyordum.Aslında kısaca ben ben değilmişim,sen beni tamamlayana kadar ben kendimi tamam sanıyormuşum.Aslında mutluluk tükenen tüketilen birşey değilmiş.Çikolata değilmiş mutluluk,yırtılan bir ambalajı yokmuş mesela.Asıl yara diz'de çıkmıyormuş,en büyük sandığımız yarayı bisikletten düşünce değil,sevdiğinin gözünden düşünce alıyormuşsun.Aşk 3 harfli değilmiş.İçine hayaller,hayatlar sığdırıyormuş.

Sen sandığım o insan değilmişsin mesela.Elimi tuttuğun kadar uzakmışsın ellerime.Ve baktığın kadar yasak gözlerime.Hayallerime fazla kötü ama anılarıma en iyiymişsin.En iyisi senmişsin.Yokluğun bile şuan sahip olduğum çoğu şeyin varlığından güzel gibi.Hayat uzun ve ömür taze.Ben ise sadece dikmeye çalıştığım o taze ömrüme düğümler atar iken buldum kendimi.Kalbim'mi? Terzi kendi söküğünü dikemez misali oraya bir düğüm atamıyorum.Oraya düğüm atacağım zaman o ipi iğneye sokamıyorum.Ben galiba yapamıyorum.Susuzluktan ölürken burada,su tekliflerini kabul edemiyorum.Ben senin yokluğunda susuzluğumu gideremiyorum.Ben,ben galiba yavaş yavaş ölüyorum.Hissediyorum,her saniyemin beni yavaş yavaş ölüme götürdüğünü hissediyorum.Çok acı değil mi?Hastalığının tek ilacı var.Ve bu ilaç seni değil,O nu iyileştiriyor...

Yaşam uzun peki ya mutluluklar?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin