MAGICAL; A Charm's Tale

Chapter 9: Orientation Comes

Ayesha Krishna Miltray's P.O.V

Umabot kami ng ala-singko Clark dahil sa sobrang tuwa ng mga kasama namin. Nagawa pa nilang sumakay ng parachute. Habang kami ni Liam ay nanonood lang sa kung anong gagawin nila. May minsan pang inaya nila kaming magpalipad ng saranggola na hindi man namin nalaman na meron pala. Ang kaso ay may bayad 'yon.

"Tangina mo Spade! 'Wag mong banggain eroplano ko!" singhal ni Troy na naiinis dahil nagkakabunggo yung saranggola nila. Pa-eroplano ang style ng mga saranggola nila. Kaunti na nga lang ay magkabuhol ang mga tali at oras na magkabuhol 'yon ay parehong mahuhulog yung pinaghirapan nilang paliparin.

Napangiwi ako.

"Kingina mong hayop ka Limaco! Eroplano mo bumabangga sa eroplano ko! Pati yata eroplano mo nababakla sa'kin!" sigaw pabalik nitong si Tristan na pilit hinihila palayo ang saranggola niya.

Yung anim naman ay may kanya kanyang saeanggola din na pinalilipad. Tanging kami lang ni Liam ang 'kj' at ayaw makisalim Well, for me, ayos na sa'kin na pinapanood ko sila. I keep myself happy, na parang noon lang. When I was all free. How I miss those times.

"I miss it too Ayesha. Please come back to me"

Napakurap ako sa narinig ko sa isip ko. He's there again, talking to me and telling me these words that gives me total goosebumps. "Come back to me"
Doon na ako napatingin kay Liam na nakatitig lang sa hangin, sa mga saranggolang pinalilipad nung dalawa. Maya maya lang ay lumingon na siya saakin na may ngiti sa labi.

I sighed heavily. "What are you saying?" I asked, innocently kahit pa alam ko naman talaga ang gusto niyang mangyari. He wants us to be official again.

Pero paano?

"I kept blaming them for this" sagot niya. Halos mapanguso ako dahil wala naman 'yon sa tinatanong ko. "You, not coming back" dugtong niya. Doon ako natigilan. Naging blangko ang titig ko sa kawalan.

"I kept blaming all those people who made us separated. Pero anong magagawa ko?" bigla ay naging emosyonal ang tinig niya. Napalingon ulit ako sakaniya and all I am just seeing is that sadness. Full sadness.

"All of these happened for a reason. And until now, I also keep making myself believe na tayo pa din. Na akin ka pa din. Because I don't wanna lose you Ayesha. Never would I want to" napasinghap ako. Nabasag ang boses niya and that made him more emotional. He keeps on sighing. I know he's having a hard time making his self calm.

I know he is holding back his tears.

"Liam" pagtawag ko. I want to hug him. I want to comeback too. Pero hindi pa 'to yung oras. Kahit ako nahihirapan na. Wala sa sariling kinuha ko ang kamay niyamg nakapasok sa bulsa niya at pinisil 'yon.

"I'm still into you" wika ko habang nakatingin sa kamay namimg magkahawak. "I'm always be and nothing changed" dugtong ko and cleared my throat dahil pakiramdam ko ay may nagbabara na sa lalamunan ko. "Kailangan lang natin ng tamang oras. Let's wait for that, together. You will never lose me" I uttered and looked at him intently.

Ilang minuto pa ay napangiti siya. That sexy smile that could melt every girl. That smile na agad nakakakuha ng atensyon ng lahat. His signature smile.

He was about to hug me when we heard numerous calls from those people with us. Nabitawan ko ang kamay niya at sinalubong ang mga papalapit na sa'min. Nasaan na yung saranggola?

"Boss! Boss!" sigaw ni Troy hanggang sa makalapit siya saamin. Humahangos pa ito and he just waved something in front of us. It's something like an invitation na gold pa ang kulay.