PROLOGUE:
"Every difficulty has gone THROUGH." tama nga naman ang kasabihan na yan na "Sa lahat ng paghihirap ay talagang malalagpasan mo". At sa bawat paghihirap na yan,may kasamang sakit at ligaya. Hindi lahat ng paghihirap ay kailangang sakit ang mararanasan. May karapatan naman tayong lumigaya para sa sarili natin. Pero sa tingin mo, paano ka pa liligaya kung puro sakit ang darating sa'yo? Malalabanan mo kaya ang sakit at paghihirap mo o ganyan nalang palagi ang mararanasan mo?
--*
"The moment we stop fighting each other,that's the moment we lose our HUMANITY" naniniwala din ako sa katagang ito na "sa oras na titigil tayo sa paglalaban sa isa't isa ay yan yung oras na mawawala ang pagkatao natin" paglalaban sa isa't isa hindi iyong pag aaway kundi paglalaban para isakripisyo ang anumang bagay na paghihirap na dumaan sa buhay mo. Pero hindi lahat ng bagay ay kailangan isakripisyo dahil lahat tao ay may karapatang sumuko. Lahat tayo ay may kahinaan. Pero malulutas mo pa kaya ang paghihirap mong ito?
--
Si Myrtle Grey Fajardo na isang mahirap na babae, simple,ulila na sila ng kapatid niya. Pero paano kung isang araw may lalaki na dahilan upang mamatay ang tita niya at tinulungan siya nito.
Lahat ng hindi pa naranasan ng magkapatid ay sa kanya niya mararanasan?
Mai-inlove ba kaya siya o hanggang kaibigan lang talaga?
--*
Original Story by PiNKCKaLeTSKie
Copyrighted,2014
BINABASA MO ANG
Don't Give Up (ON-GOING)
Teen Fiction"Every difficulty has gone THROUGH." tama nga naman ang kasabihan na yan. Sa lahat ng paghihirap ay talagang malalagpasan mo. At sa bawat paghihirap na yan,may kasamang sakit at ligaya. Hindi lahat ng paghihirap ay kailangang sakit ang mararanasan...
