Yazar: Rena Vatio
Luhan o gün ki çekimleri bitirmiş menajeri ile beraber kaldığı otele dönmüştü. Kendisini aşırı yorgun ve stresli hissediyordu. Bir yandan ilk oyunculuk denemesinde başarısız olma korkusu, bir yandan sasaeng fanların tahammül sınırlarını zorlayan davranışları, Luhan için en önemlisi de Sehun’a son zamanlarda bastırmakta oldukça zorlandığı özlemi vardı.
Tam otel kapısından adımını atmıştı ki eski erkek arkadaşı Mario ile burun buruna geldi. Kötü ayrılmadıkları için ayaküstü sohbet etmeye başlamışlardı.
Menajeri Luhan’a dinlenmesi gerektiğini söyleyinceye kadar zamanın farkında olmadan sohbet ettiler. Daha sonra Mario onu akşam yemeğine davet edince Luhan’da eski günlerin hatırına kabul etti.
İkisi beraber otelin yemek salonuna geçerlerken menajeri de onları rahatsız etmemek için başka bir masaya oturmuştu.
Yenen yemek ile beraber Mario’nun içki teklif etmesiyle sohbet daha da koyulaşmış ve günlük sohbet yerini eski anılara çoktan bırakmıştı.
Luhan ve Mario yemeklerini bitirip bara geçtiler. Tesadüfen Luhan’ın Üniversitede ki sınıf arkadaşı da bardaydı ve geldiklerinden beri Luhan ve Mario’yu göz hapsine almış izliyordu.
Luhan'ı okuldan beri kıskanıyordu ve platonik olarak ona aşıktı tabi ki karşılığını da alamamıştı.
İçkiler ardı ardına yuvarlanırken Luhan iyice sarhoş olmuştu. Mario’nun da ondan aşağı kalır bir yanı yoktu. Luhan başını dayadığı barın tezgâhından kafasını kaldırıp Mario’ya baktı.
Birden gözlerine inanamamıştı. Sehun tam karşısında durmuş bir elini yanağına yaslamış ona tatlı tatlı gülümsüyordu.
“Sence de çok içmedin mi Luhanie? Hadi kalkalım artık.”
Luhan tüm yüzüne yayılan gülümsemesine engel olamayarak başını salladı ve Sehun’un koluna asılarak onu çekiştirmeye başladı.
Asansörlerin önüne geldiklerinde Sehun hala onu izliyordu. Luhan ona herkesin içinde sarılmak için fazla beklemeden asansörün içine kendisi ile birlikte onu itti ve sehun’a sıkıca sarıldı. Sehun’un da ona sıkıca sarılmıştı.
Luhan odasının hangi katta olduğunu zorlukla hatırlamış bu nedenle birkaç kez yanlış katta inmek zorunda kalsa da sonunda odasını bulabilmişti. Cebindeki anahtarları çıkartıp kapının kilidine kartı yerleştirdi ve Sehun’un yakasından tutarak odanın içine çekiştirdi.
Önce küçük öpücükler ile Sehun’un dudaklarını taciz etmeye başladı. Her dokunuşunda karşısındaki adam Luhan’ı kendisine daha çok çekiyordu.
Öpüşme derinleştikçe kıyafetler fazlalık olmaya başlamıştı. Sarhoşluğun verdiği beceriksizlikle birbirlerinin kıyafetlerini çıkartmaya başladılar.
Şehvet, tutku ve Luhan’ın derin özlemi birbirine karışmıştı. Luhan birbirlerinin kollarında uykuya daldıklarında aslında nasıl bir sabaha uyanacağını, ilerleyen zamanlarda bunun hayatını nasıl etkileyeceğini bilemezdi.
Ertesi sabah gözlerini büyük bir baş ağrısı ile açtığında yanında görmeyi beklediği kişi çırılçıplak bir Mario değil Sehun’du.
Yaptığı yanlışın etkisini tüm iliklerinde hissediyordu. Nasıl böyle bir hata yapabilmişti bilmiyordu. Tüm bedeni adeta buz kesmiş çıplak sırtı Luhan’a dönük yatan Mario’ya bakıyordu.
O dün gece Sehun’un değil Mario’nun kollarındaydı. Bunu idrak ettiği her saniye beynine ve kalbine hücum eden acı gittikçe daha da çok büyüyordu.
