BİR GENÇ KIZIN GİZLİ ÖYKÜSÜ

1- HERŞEY YENİ.

Daha 15yaşıma yeni girmiştim. Güzel bir doğum günümdü. Hediyeler filan. Çok iyi vakit geçirmiştim. Zengin bir ailenin kızıydım ben. Her istediğim vardı. Ama asla sürtüklere özenmedim ve asla onlardan biri olmayacağıma söz verebilirim. Biraz fazla kilolarım var malesef. Mavi gözlerim ve popoma doğru uzanan karamel renginde saçlarım var. Ama kısa boyum var. Evet, gerçekten kısa boyluyum. Bu yaşıma kadar kimsenin peşimde koştuğunu görmedim. Hep koşan taraf ben olmuş ve hep CÜCE damgası yiyordum. Allah'tan orta okuldan ayrılmış. Yeni bir hayata atılacaktım. Umarım orta okulumdan güzel geçer. Keşke biraz kilo verebilsem, ve keşke annemle ve babam ayrılmasa. Bu ayrılma konusunu sadece ben biliyordum. O derece güvendiğim arkadaşım hiç yoktu o nedenle kimseye alışamaz ve kimse bana "Merhaba" demeden ben onlara hiç ilk adımı atamazdım. Çok utangaç ve çekingen bir huylarım vardı. Girişken değildim ama yaşıtlarım çoook rahat olurdu genelde. Onlardan farklıydım ve çooook zorlanıyorum, kısa olmam, kilolarım olması ve huylarımın değişik olması ve CÜCE diye çağrılmam çoook üzücüydü. Neyse benim tatilim iyi geçiyor. Yakın zamanda Bodrum/Kuş Adası'na gidecektik. Ben yine huysuzdum. Annem beni anlayan en iyi dost, sırdaş, arkadaş, EN ÖNEMLİSİ BENİ BOYUMA VE KİLOLARIMA RAĞMEN MUTLU EDİP, ÖZEL OLMAMI HİSETTİYORDU. Babam ise ap ayrıydı benim için. O benim herzaman ve herzaman kızının bir KAHRAMANIYDI. Şuana kadar tek sevdiğim erkek biricik BABAMDI... Neyse akşam yola çıkacaktık. Bavulumu aldım ve giysilerimi yerleştirirken birden kapı çaldı. Benim açmam gerekiyordu. Çünkü babam annem ile alışverişe gitmiş evde yanlızdım. Üçüncü kattan inene kadar ayaklarım koptu. Heyecanla açtım kapıyı, canım annem gelmişti babam yoktu ve elinde 6-7 tane paket vardı. Merakla sordum.

"Annecim neler aldın ve babam nerede?"

"Baban biraz daha birşeyler almak için kaldı bende sana aldıklarımı görmen için koşarak eve geldim sarı gülüm." Heyecanlandım acaba neler almıştı? Bir koşu annem ile odama çıktım. Annem ilk paketten bir bikini çıkarttı hatta bir değil üç tane. Biri fosfotlu pembe,altındaki kilotta fosfotlu maviydi. Diğeri sadece kolsuz gece mavisiydi. Bir diğeri ise taşlı ve su yeşili rengindeydi. Hayaller kurdum ama buna kilolarım engel oldu ve ben hayla hangi lise gideceğimi bilmiyordum. Annemin hevesini kırmamak için birşey demedim ve dördüncü paketi açtı. İçinde göbek açıklı buzmavisi renginde tshirt vardı. Altınada kilot gibi görünen bir kot şort. İçimden kendine kızarak -Anne(!) Sen kızının incecik belinin olduğunu mu zannediyorsun?- Ama anneme demedim. Çünkü her paketi hevesle açıyordu. Hevesini kıramazdım melek annem. En sonuncu paketi açarken.

"Bak bak. Sana ne aldım prensesim benim. Çok yakışacak." Annem kot şortlu bahçivan almıştı. Ve bunu çok istediğimi babamla gezdiğimizde anneme demiş olmalı aşkım babam. Nedense birden suratım ağlayacak kadar düşmüştü. Annem bir telaşla.

"EylülAda kızım, ne oldu yoksa beğenmedin mi?"

Hayır anlamında başımı sallayarak.

"Hayır aldığın herşey çook güzel ben ben sadece kendimden nefret ediyorum. Keşke boyum uzun ve kilolarım olmasaydı..."

Dememle birden odamdan çıkıp bahçedeki hamağa kendimi atmam bir oldu. Acaba ben neden 'EylülAda'ydım. Neden başka biri olarakta olsa kilom olmasaydı ve boyum uzun olsaydı bunu herşeyden çok isterdim. Gözyaşlarımı silerek ve kendime kızarak, sesli bir şekilde...

"O bikinilerimi giyemem. Kilom çok var ve yaşıma göre çook kısayım."

O şortta oysaki o kadar güzeldiki, kendimi ince belli ve uzun boylu olarak hayal ederek o şortu giydiğimi düşündüm. Hayali bile güzeldi. HAYALLERİMİ YAŞAYAN İNSANARI SİKEYİM,NET. Biraz sonra arkamdan annem ile babamın geldiğini fark ettim. Babam ne ara gelmişti? Kendi kendime konuşurken fatk etmedim herhalde. Yanlarıma gelice hamaktan kalkıp babama sarıldım.

" Böyle olmak hiç istemedim aba ben, neden ben NEDEN?"

Annem arkadan saçımı okşuyordu sanırım bu tablo hoşuna gitmiş. Ellerim kenetleyerek bizi tebessümle güzelce izliyordu. CANIM AİLEM. Onlar herşeyleriyle herşeyim. Birde keşke ayrılmasalar.

Annem bir ara boğazını temizleyerek konuşmaya başladı.

" Ben biricik kızım birazcık kiloların var ve birazcıkta kısasın diye hayata küsemezsin(!). Mutlu ol. Bu hayatta senden daha değerli biri var mı? Sen olzsan buradak ailen ne yapacaktı? Geceleri ben kiminle uyuyacaktım? Dış görünüş adındanda belli olduğu gibi sadece dışı temsil eder. Ama senin için varya(!) işte o içindeki masumluk senin dışındaki her kisuru kapatıyor benim meleğim. Herşeyim. Hayatım."

Annem haklıydı. Kendini karakteri 5kuruş etmeyen ve bana CÜCE diyerek hevesimi kursağımda bırakacağını sanan biri içon aşırı üzülmüştüm. Annem olasaydı ben tek başıma ne bok yerdim. Kendime çok kızdım. Çünkü annem ve babamı tam tatil havasındayken üzmüş ve kırmıştım...

Birden babam bana sarıldı ve ağzından bu kelimeler çıktı.

"Mükemmel fiziğin, çok güzel yüsün ve gözlerin, boyun ise tam idealdi (diyererk) SENİ ÇOK SEVİYORUM. Canımın içi. Prensesim."

"Bende babacım bende sizi çooook seviyorum."

Bu duygusal anlardan sonra arabaya bir güzel yerleştim. Telefonumu ve kulaklığımı kaptığım gibi yola koyulduk. Mutluydum. En azından ailem mutluydu.

... 7 SAAT SONRA ...