Öncelikle bu yeni başladığım yolda sizlerle üçük küçük hikayeler paylaşacağım. Ve bu hikayelerin içinde size kendi ailemden, çevremde olup bitenlerden bahsedecem.
Ben daha 17 yaşındayım. Adım Ayşegül. Liseden yeni mezun oldum.
Evet belki yaş olarak 17 olabilirim. Yeni üniversite sınavına girdim. Ve daha sonuçlar gelmedi. Benim bir hedefim var.
Ya öğretmen olmak, ya işletme okuyup kendi cafemi veya restaurantımı açmak veya yazar olmak. Yani evet daha çok çalışmam çok okumam lazım. Ama eğer bu aklımdan geçenleri yazmayıp böyle kafama takılı kalırsa daha kötü olur. Bu yüzden bence bazı olayları birine anlatmaktansa yazıya dökmek her zaman daha iyidir benim için.
Ama hayat beni öyle yerlere getirdi ki şu 1.30-2 senede anlatamam. Belki bir kaç sene önce herşey çok güzeldi. Ama şu an herşey bitti. Hayatımda güzel günlerim geçiyor mu ?
Geçiyor. Evet ama her günün akşamı başımı yastığa koyduğumda gözyaşları akıp gidiyordu.
Ama olsun bu hayatta zaten her zaman mutlu olucaz diye bir şey yok. Hayat demek zaten nedir ki ?
Doğmak, yaşamak, eğer mutlu olunursa mutlu olmak, ve ölmek...
Hayat sadece bunlardan ibaret. Ama yapabilene yani bunları güzelce yaşayabilene...
Bazen çok mutlu gibi görünüyor olabilirim. Ama nerde bir yanım hep paramparça...
