Bu Benim Hayatım

15 yaşındaydım.Gerçek hayatımla yüzleşmek için belkide erken. Ama Ben yüzleşdim.sonucunda kötü yaralar alsam bile...

Annem doğum uzmanı. Gününün çoğunu hastanede insanlara yardım etmekle,kadınlara dünyaya sağlam bir çocuk getirmesi için elinden geleni yapıyor.

Babam yaklaşık 7 yıldır Rusyada çalışıyor. Başka ülkeye gitdiğinde insanlar deyişir diyorlar ya,tamamen doğru.Babamın da dünyaya bakış açısı deyişdi.

Bir tane abim var. Beni hep eşcinsell olduğum için dışlayan. Arkadaşları benle dalga geçdiğinde sadece gülen bir abim. Ama seviyorum onuda.souçda abim...

Ben mi? Ben ise evde televizyon izliyorum. Bazen bana eşcinsel olmak nasıl bir duygu diye sorduklarında o kadar garip oluyorumki. Sanki uzaydan gelmiş birine soruyorlar bunu. Hey dostum! Bende sizin gibi bir insanım. Sadece cinsel seçimim farklı.

Arkadaslarımla Eylenmeyi seven birisiydim.kızlardan sohbet açıyorlardı ve ben "ahh yine sıkıcı konuşma" diyip uzaklaşırdım.Eve geldiğimde hemen ayakkabımı çıkarıp televizyon izlemeye giderdim.izlemek diyorum ama çoğunlukla şarkı açıp oynardım kendi kendime.

Doğum günüme 4 ay kalmışdı. 4 ay sonra 16 yaşına girecektim.Ama bu 16 yıl içinde hiç kızlara karşı hissim olmuyordu. Bazen kendime soruyordum "Sen erkeksin neden kızları sevemiyorsun, aşık olamıyorsun" diye. Gay olduğumu biliyordum belkide ama korkuyordum. Çünki insanlara " 7 yaşındayken 16 yaşında biriyle bir kulube arkasında ilişkiye girmek istedim ama sonra vazgeçince çocuk beni çekdi ve düşdüm,ve yerdeki kırık camlar popomu kesdi ama bunu komşumuz her kese "Teymuraz bir erkekle sevişdi erkek bunun poposunu kanattı" diye söyledi." Diyemezdim. Belkide size anlatacaklarımdan sonra acıyacaksınız bana. Ama acımanız için değil hayatta hiç bir şeyden,özelliklede hayalinizden vazgeçmemeniz için anlatıyorum.

Annem her zaman olduğu gibi sabah saat 9 da işe gidiyordu. "Teo sen evi temizlersin ben akşam geç gelirim" diyip yüzüme öpücük kondurdu. "Tamam anne" dedim. Bilirsiniz ya sıradan ev işleri. Kız kardeşim olmadığı ve evin küçük oğlu olduğum için hep işleri bana yapdırıyorlardı. Bende mutlu oluyordum,en azından vakit çabuk geçiyordu. Komşumuzda 16 yaşında bir çocuk vardı. Manyak kelimesinin canlı örneyi denile bilirdi. Kız erkek her kese yavşayan,her kesle dalga geçen biri. Ve ne yazık ki ben bunu henüz bilmiyordum. Dışarı çıkıp kapıyı kilitleyecek iken "teo baksana" diye bir ses duydum. Duvarın tepesinde durmuş bana bakıyordu. "Efendim" dedim. "Hayatında hiç sevişdinmi? Sevişmek istermisin?"Diye sordu bana. "Salakmısın sen" diyip eve dogru gitmeye başladım. Sanki büyülenmiş gibi olmuşdum. Birden arkaya dogru bakıp "evet" dedim. Belkide bende istiyordum,yada öyle hissediyordum.

Annemin doğumhanesinin yanında terkedilmiş bir kulübe vardı. Kulübenin arkasında kırık bira şişeleri var. İçmek isteyenlerin mekanı denile bilir. Bana soyun dediğinde kendimi bir garip hissetdim. Sanki büyüden çıkmış gibi oldum. "Ben burda ne yapıyorum ya?" deyip pantalonumu yukarı çekdim. Buradan koşarak uzaklaşmak istiyordum ama izin vermedi. Tuttu. "Ne yapıyorsun sen" dedim. "Nereye gitdiğini sanıyorsun sen" dedi. Ve kolumu sert bir şekilde tuttu."bırak beni" diyip kolumu hızlıca çekdim ve arkaya dogru giderken ayağım takıldı. Yerde kırık bira şişesinin oldugunu farketmedim.Ve camın üzerine düştüm.Cam popomu kesdi. O kadar korkmuşdum ki hayatta belkide o kadar korkmadım. Annemle arkadası doğumhanenin bahçesinde ceviz ağaçları var oradan ceviz topluyorlardı. Koşarak annemin yanına gittim. Korkudan pantalonumu bile çekmemişdim. Ağlayarak "Anne" diye bağırdım.Annem pantalonum aşağı çıplak bir halde görünce "ne oldu" diye bağırdı. "Korkuyorum anne"dedim. Bacağıma kadar akan kanı gördüğünde annem korkudan ağladı. Etrafa bakdıgında Doğumhanenin duvarından atlayan manyagı gördü.ismi manyak değil ama yapdıklarından sonra ona bu ismi takdım.siz olsanız ne yapardınız ki? Annem "ne yapdın sen" diyip ağlamaya başladı. O an kalbim öyle sıkışdı ki,bunu kelimelere dökemem.ilk hastaneye götürdü. Hastanede "ne oldu bu çocuga böyle" diye sordugunda annem dışarı çıkdı. Düşünsenize Ailenizin utanc kaynağı olduğunuzu?o kadar kötü bir his ki.Annem o sırada polise gidip çocugu şikayet etmiş. Geri döndüğünde ağlıyordum. Beni o halde görüp "Allah senin belanı versin ne yapdın kendine" dedi. İnsan bu zaman sadece Ölmek istiyor.