Έχει ξημερώσει. Ο ήλιος σκέπαζε το δωμάτιο από το μικρό παράθυρο. Η παλάμη μου είχε ιδρώσει μέσα στη δική της και έτσι την τράβηξα απαλά. Τα μάτια μου έκαιγαν και οι σκέψεις οργίαζαν στο κεφάλι μου.
Άκουσα την πόρτα να ανοίγει και γύρισα κουρασμένα προς τα εκεί. Η μητέρα της μπήκε μέσα και έκλεισε την πόρτα πίσω της. Τα μάτια της στάθηκαν στα δικά μου και σταμάτησε.
"Μη μου πεις ότι είσαι εδώ από το βράδυ" είπε και έκανε μερικά βήματα ώστε να σταθεί ακριβώς μπροστά μου.
"Ναι" είπα και η φωνή μου ακουγόταν εξαντλημένη.
"Πήγαινε να ξεκουραστείς. Αν ξυπνήσει θα το μάθεις" είπε και έτριψα τα μάτια μου.
"Εντάξει" είπα και σηκώθηκα από την καρέκλα.
Γύρισα ελαφρά το πρόσωπο μου στο κρεβάτι και ασυναίσθητα χαμογέλασα. Ακόμα και έτσι ήταν όμορφη, πάντα θα είναι. Κούνησα το κεφάλι μου για να ξεφύγω από τις σκέψεις μου και βγήκα από το δωμάτιο. Περπάτησα λίγο και γύρισα το κεφάλι μου στο δίπλα δωμάτιο. Φαινόταν ξαπλωμένος ο Τεό με πολλά καλώδια και διάφορα μηχανήματα γύρω του. Δίπλα του καθόταν η μητέρα του και του μιλούσε. Παρατήρησα ότι τα μάτια της ήταν κόκκινα. Πως έγιναν όλα έτσι.
Κατέβηκα με βαριά βήματα τις σκάλες και βγήκα από το νοσοκομείο. Κοίταξα γύρω μου τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και τότε συνειδητοποίησα ότι δεν είχα μαζί μου το δικό μου. Άφησα μια ανάσα μου και ξεκίνησα να περπατάω.
Τα μάτια μου ήταν θολά. Μπροστά μου στάθηκε ένας άνδρας με μαύρα μαλλιά και γυαλιά.
"Κωστή, είσαι καλά; Που πας;" με ρώτησε και ανοιγόκλεισα τα μάτια μου για να μπορέσω να δω καλύτερα.
"Χριστόφορε;" ρώτησα καθώς η φωνή μού φαινόταν γνωστή.
"Φίλε, τι έγινε;" ρώτησε και με το χέρι του ακούμπησε τον ώμο μου.
"Βγήκε από την εντατική αλλά είναι σε κώμα" είπα με βραχνή φωνή.
"Πας σπίτι;" ρώτησε.
"Ναι" είπα και τον προσπέρασα.
"Θες να σε πάω εγώ;" προσφέρθηκε και εγώ δέχτηκα.
Μπήκαμε στο αυτοκίνητο του και ξεκίνησε τη μηχανή. Τοποθέτησε τα χέρια του στο τιμόνι και πάτησε το γκάζι.
"Γίνεται να πάμε στο δικό σου σπίτι;" ζήτησα και απλά κούνησε το κεφάλι του σαν να καταλάβαινε.
أنت تقرأ
Angelic Touch
عاطفيةΜπορώ μόνο να σε φανταστώ μπροστά στα σκοτεινά μου μάτια να λάμπεις σαν κεραυνός. Όπως ένα νεφέλωμα που πρόκειται να σχηματιστεί. Έχω τη μύτη μου κοντά στα σεντόνια γιατί με κάποιο τρόπο αυτό το κενό πήρε τη θέση σου. Είσαι πολύ μακριά, αλλά υπολ...
