Eveet artık gitme vakti gelmişti 13 haziran günü gelmişti akşam konuşmuştuk yarın 10 da buluşup okula ben bırakacaktım sonra teyzesi filan bulusamadik ama 12 de buluşup birseyler yapacaktık ulan ne kadar got bir gündü benim için her türlü açıdan sevdiğim 3 ay yanımda olmayacaktı be ayrılık duygusunu sindirmeye çalışıyordum bir nebze olsun buluşup lahmacun yemeye gittik çok güzeldi lan ondan önce beraber künefe yemistik o bana yediriyodu ben ona yanimdaydi lan en azından amk sonra beraber evlerine doğru yürüdük adımlar beni üzüyodu lan belli etmesemde anlamıştım çok uzulecegimi beraber bankimiza gittik oturduk sımsıkı sarıldık içime çekmek istemiştim gidemezsin demek istiyordum ama çaresizlik bu olsa gerek bir şey diyemedim sevdigime ,yüzüne karşı döndüm hiç bir şey değişmeyecek diye söz verdik ayrılmak yok diye söz verdik lan ne kötü bir şey ya onu son görüşüm o olsun oturduk annesi arayana kadar zaman yine çok hızlıydi yine got bir şekilde ilerliyodu napalım kader diyelim biz buna annesi aradı bıraktım evlerinin yakinina kadar lan giderken sarıldıkca sarılasım geliyordu alnından öpüp hadi eyvallah demek değil ayrıldık sonunda eve giderken sokaklar üstüme geliyordu zaman geçmez oldu ya aklımdan çıkmıyodi ki ağzına tukuruyum hayalim hep yanımda derdi hayalin suan yanımda kahraman ama gözüme bakmıyo bu aralar baskasina bakiyo bana değil amk neyse fuata msj attim kardeşim gidiyoruz dedim nereye lan dedi cirkinime dedim çıktık saat 8 gibi evde duramiyorum evlerinin yakınlarına gittim, geldim ben dedim oda evden çıktı geldi sanki uzun zaman görüşmemisiz gibi baktım sarıldım öptüm içimden gitme lan diye bağırmak geldi ama yine sustum eve tekrar döndü Saat 9 buçukta yine çıkacaktı bu kesindi son görüşmemizdi lan hiç unutamam orayı olanları gelmişti yine konusmuyorduk kollarim kopana kadar sarılmak kokusunu içime çekmek onun gitmesini istemiyordum biliyordum çünkü değişecekti herşey ne yazikki sarildik.... evet gitme vakti gelmişti lan en büyük caresizligimi en büyük üzüntümü yaşamıstım son kez sarılıktan sonra bide ben sarılıyim demesine herseyimi verirdim be sadece arkasından baktım sevdiğim gitmişti her türlü açıdan gitmiş sonradan anladim bir kaç gün toparlayamadim hiç bir şeyden zevk almıyordum sürekli evlerinin önüne gidiyordum olmuyordu anlayin işte onsuz yapamiyodu berat açıyordum Toygar ışıklı zamanı yakıyordum sürekli ay ı izliyordum tek ortak noktamız oydu belki öyle düşünüyordum zamanla aliyordum ama yinede bir boşluk vardı içimde zamanla küçük kavgalarimiz sıklastı ve artık ciddi kavgalara dönüşmüstu ben artık hem yokluğuna hemde tamamen gitmesini kaldiramazdim ulan adam gibi sevdim hayvan gibi üzüldüm değdi mi dersiniz değdi bence onla geçen her dk mutluydum değerdi.... zamanla o kavgalar soğukluga neden oldu ve kaçınılmaz son ne yazikki bitti verdigimiz sözler yerini bulmadi en çok bu koydu bana zaten artık eskisi gibi olmadi hiç bir şey içten gülmeleri onda unuttum sanki mutlu olmak sıfatını onla tanıdım onda kaybettim neyse en zoruda ne biliyor musunuz hala onu unutamam beni bitiriyo şuan başkasını seviyo belkide beni hiç sevmedi ne biliyim ben bu hikaye ile onuda buraya gömüyorum seni seviyorum lan ne olursa olsun kalbime söz geçiremiyorum sevdiğim eyvallah........
