Ölümle Satranç♔Ölüm Serisi-1

Ölümle Satranç♔

Bu bir Gizem,

Bu bir Macera,

Bu bir Cinayet,

BU BİR KATİL.

Ölümle Satranç oynayacak kadar zeki misiniz?

Buyrun... İyi okumalar.

‘’Gözlerinin içine bakakaldı. Perry için belkide en iyisi buydu.’’

Kitabından sıkıldığını bahseden sesler çıkardı ve onu çekmeceye koydu. Saatine baktı. Saat 3’ü geçiyordu. Konferansa 4 saat daha vardı. Şimdi uyusa kalkamayacağını biliyordu bu yüzden uyumamaya karar verdi. Mutfağa doğru ilerledi. Kahve makinasını çalıştırdı. Radyoyu açtı. Kahvenin hazır olduğuna dair belirti gösteren makinayı kapadı ve kahveyi bardağa boşalttı. Arka planda Fray – Break Your Plans çalıyordu ve elinde kahvesiyle mutfakta oturuyordu. Gözleri  duvar da ki diplomasına ilişti. Dominic Steph istediği bir okul olan Medya ve İletişimde gazetecilik bölümünü kazanmış ve oradan mezun olmuştu. Annesi onu bu halde görse kesin gurur duyardı. Ama annesi yoktu bunu milyonlarca kez olduğu gibi kendisine tekrar hatırlattı. Küçük yaşta öldüğünü biliyordu. Elinde bir fotoğrafı bile yoktu.

Onu büyüten amcasından liseyi bitirir bitirmez ayrıldı. Çalışmaya o zamanlardan başlamıştı ve ayrı evinde yaşadığı  4.senesiydi.  Konferansa gelecek kişilerin isimlerini hatırlamaya çalıştı. Her zamanki gibi Wesley orada olacaktı. Kahvesinde kalan son yudumu da içip bardağı lavaboya bıraktı. Saatine tekrar baktı daha iki saatten daha fazla vardı. Duşa girmeliydi, takımını ütülemeliydi, ayakkabısını boyamalıydı kahvaltı yapmalıydı. En iyisi şimdiden başlamak diyerek duşa girdi. Duşta yarım saat boyunca sıcak suyun altında kendine gelmesini bekledi. Duştan çıktığında üstüne bir rahatlama çökmüştü. Eşofmanlarını tekrar giyerek odasına geçti. Yatağını düzelterek dolabını açtı. Takım elbisesini ve gömleğini çıkarttı. Kilere giderek ütü masasını ve ütüyü alıp geri odaya geldi. Gömleğini ve takımını yarım saat gibi bir sürede ütüledi. Eşofmanlarını tekrar çıkararak gömleğini ve takımını düzgünce giydi.  Kravatını seçerken yine favori rengi olan laciverti seçti ve düzeltti. Aynada kendisine baktı ve saçlarını düzeltti. Saatine tekrar bakınca 45 dakika sonra çıkması gerektiğini hatırladı ve telefonunu cebine attı cüzdanını da arka cebine koydu ve arabanın anahtarını komidinin üzerinden aldı. Ayakkabısını ve ayakkabı boyasını alarak kapının önüne geldi ve boyamaya başladı. Kendine bu kadar yeterli diyerek dışarı çıkarak kapıyı kilitledi. Merdivenlerden inerek garaja girdi.  Kırmızı toyota’sına binerek konferans yerine sürmeye başladı.

Konferans salonuna geldiğinde gözleri direk olarak Wesley’i aradı.

‘’Hey,dostum seni buralarda hiç görmemiştim.’’ Dominic ile Wesley arasında ki bir tür şakaydı ve Wesley başlatmıştı bu kez.

‘’Na’ber dostum ? Konferansa daha varmı kahvaltı yapmadan çıktım ve şuan da acayip aç bir şekilde bekliyorum. Çıkışta yemek yemeliyiz.’’ Diyerek içinden geçenleri sesli bir şekilde arkadaşına sundu Dominic.

Wesley şakadan Dominic’in omzuna yumruk atarak ‘’Sakin ol dostum, dışarıda yeterince yemek var gideriz merak etme.’’ Diyerek onu destekledi.

‘’Sayın konuklar , lütfen yerlerinize konferans 2 dakika sonra başlayacaktır.’’ Duyuru üzerine her zaman oturdukları gibi en orta sıraya oturdular.

Wesley fısıldayarak ‘’ Dostum çıkışta sana bir haber vereceğim ‘’ diyerek Dominic’in meraklanmasına sebep oldu.

Konferansı pür dikkat dinleyerek ve notlar alarak bitirdi. Wesley de aynı bölümden fakat kameramanlık bölümü mezunu olmuştu. Wesley ise tüm konferans boyunca kamerayla çekim yapmıştı.