SAKLI KALMASIN

NAZLI

Ben istedim biricik öğretmenimin hikayesinin saklı kalmamasını.Bugün yine gidip kontrol ediceğim.Bir şey'e ihtiyacı var mı diye. O yine sakin bir şekilde"benim sadece çoğu insanların veremediği huzuru veren kitaplara ihtiyacım var diyecek."Yüzüme bir gülümseme yayılacak belli belirsiz bu halde bile kitap okumayı düşünmesi taktire şayan.Hep onun gibi bir öğretmen olmak isterdim.Herkesin saygı gösterip çok sevdiği başarılı öğretmen...Olmadı yapamadım.O'nun gibi koşamadım hayallerimin peşinden...İşte bu yüzden yazdım hikayesini olurda okumak isteyen çıkar diye.Her haftasonu öğretmenimi ziyarete gidip,kucak dolusu kitap ve sevgi götüreceğim hiçkimseyi sevmediğim kadar sevdiğimi dile getirip odadan çıkacağım. Sonra kitap okurken uyuyakalacağını bilerek bir süre bekliyeceğim kapıda.O güzel gözleri uykuya teslim olunca elindeki kitabı alıp masaya bırakacağım.Üzerine bir örtü örtüp ufak bir öpücük bırakacagım yumuşak buruşmaya başlamış yanağına sonra geldiğim gibi gideceğim bu yerden Cünkü burası bana benimde bir gün yaşlanıp buraya düşeceğim hissini uyandırıyor.Oysa ben yaşlanmak istemiyorum.Daha gençliğimi yaşayamamışken.Hem genç olmak varken yaşlanmak niye?sonra usulca caddeleri,yolları,dükkânları yürüyerek geçecek ve cabucak geçen 15 yılı düşünecek ve her güzelliğin bir sonu olduğuna inandıracak kendimi.Hep söylemez miydi öğretmeni güzel hep güzeldir,zamanın önemi yoktur diye...
Ama öğretmeninin bahsettiği gönül güzelliğiydi...Sonra yorulduğumu hissedip bir bank'a oturacağım..Gelip geçenleri izleyip kalkacagım oturduğum bankatan.Yavaş yavaş yürüyecegım.Yolda bir tanıdığa rast gelirsem eğer beni evime kadar götürmesini rica edecegim.daha sonra yol boyu zamanın ne kadar çabuk geçtiğini düşünecegim.Belki bir süre sonra hafif bir uykuya dalacagım.Eve geldiğimde bir daha ne zaman öğretmenimi ziyarete gideceğimi hesap edip,bu sefer derin bir uykuya dalacagım...