Moordbos

*thuis*
Roos las een artikel over een of ander moordbos. Ze vroeg zich af wat het was en zocht het op op internet. Ze kwam allemaal enge plaatjes tegen en werd nieuwsgierig! Het was al avond dus ze moest van haar ouders haar telefoon uit doen en gaan slapen.

*op school*
Ze liep naar haar kluisje om haar jas erin te doen en ging naar haar lokaal. Ze ging naast haar vriendin Emma zitten en vertelde haar alles over het bos. Emma werdt ook nieuwsgierig en stelde voor om er in de zomervakantie eens heen te gaan! Ze waren net 18 geworden en mochten er zelf naartoe.

*na school*
Roos en Emma liepen naar huis toe, pratend over het bos. Toen ze thuis aankwamen vroeger ze of ze in de vakantie naar Japan mochten met z'n tweeën. Emma haar moeder vond het leuk dat ze naar Japan gingen zodat ze meer over het cultuur kwamen te weten. Maar wat Emma haar moeder niet wist, was dat Emma nooit meer thuis kwam...

*bij Roos thuis*
Roos pakte haar spullen in en belde Emma over dat ze klaar was en wel weg wou. Het was al 13:30 uur en als ze alvast naar het vliegveld gingen, konden ze nog even een bakje koffie nemen voordat ze gingen vliegen.

*op het vliegveld*
Ze zaten in het café een bakje koffie te drinken en wouden nog een gebakje bestellen. Maar wat ze niet wisten, was dat ze gevolgd werden door een man... Ze wouden net nog wat bestellen totdat ze hoorden dat hun vlucht al over 15 minuten vertrok! Dat betekent dat ze snel moesten afreken en naar het vliegtuig moesten gaan.

*in het vliegtuig*
Ze gingen op hun plek zitten en de enge man zat achter hun, te luisteren waar ze naartoe gingen en waarom. Emma en Roos waren nog even aan het bijpraten en daarna deden ze hun ogen dicht, want dit werd nog een lange vlucht!

*in Japan*
Emma en Roos waren eindelijk aangekomen in Japan! Wat een mooi land en een heel ander cultuur dan dat ze gewend waren! Ze zochten een hotel om te overnachten en gingen daarna wat eten. De vlucht duurde in totaal 16 uur, Dus ze hadden al flink wat bijgeslapen! Ze bestelden een bakje koffie en een gebakje, waar ze bij het vliegveld niet meer aantoe kwamen, omdat het vliegtuig al bijna vertrokken was! Ze genoten van hun gebak met koffie. Emma bestelde nog een ijsje achteraf maar Roos hoefde niet, want ze zat al vol!

*in het hotel*
Eenmaal toen ze weer in het hotel aankwamen was het al 17:00 uur. Ze waren nog even de stad in geweest en hadden al wat leuke dingen gezien! Ze gingen nog eventjes relaxen en ze waren van plan om 18:30 te gaan eten in het restaurant.

*om 18:30 uur*
Ze liepen naar het restaurant en botsten tegen die enge man aan! Hij bood zijn excuses aan en liep snel de hoek om. Roos zei; "dat is raar, ik zag hem ook al in het vliegtuig en in de stad en nu zit hij ook nog eens in hetzelfde hotel! Wat een creep!"

*in de hotelkamer*
Roos en Emma hadden lekker gegeten en zaten vol van al het eten dat ze hadden besteld. Ze gingen op de bank zitten om even uit te buiken. Roos zette de tv aan en alles stond in het Japans, dus ze konden niet weten wat ze zeiden. Emma pakte de afstandsbediening van Roos af en zette het nieuws op. Daarna ging ze naar instellingen en zette de tv op Engels. Zo konden ze weten wat ze zeiden op het nieuws. Er kwam een nieuwsbericht voorbij van het bos waar ze naartoe zouden gaan de volgende dag! Er was weer iemand gevonden...

*de volgende dag*
Roos had weinig geslapen omdat ze steeds weer over het nieuwsbericht dacht! Ze nam een lekkere douche en voelde zich al een stuk beter! Emma had heerlijk geslapen en had zin om naar het bos toe te gaan. Het was 10:20 uur en ze gingen ontbijten. Ze namen lekkere broodjes mee voor in het bos, omdat ze de bus moesten halen van 11:49 uur.

*in de bus*
Ze zaten in de bus, te wachten op hun eindbestemming. De bus stopte een km van het bos af, dus ze moesten nog een stukje lopen.

*bij het bos*
Ze waren bij het bos aangekomen en zaten een bord staan in het Japans. Ze vonden het er raar uitzien dus pakten ze Google translate erbij. Er stond; dit is het moord/zelfmoord bos, alstublieft denk na over deze beslissing!
Roos kreeg rillingen door haar lichaam, maar het schijnde Emma niet zoveel te schelen.

*in het bos*
Ze liepen in het bos en het werd meteen stukken donkerder doordat er hele hoge bomen waren. Ze liepen een stuk door het bos en volgden enige linden de ze vonden. Ze zaten allemaal rugtassen en touwen liggen! Ze hoorden voetstappen achter hun. Het was de enge man die hun al 2 dagen volgden. Roos werd bang en wou wegrennen maar Emma pakte Roos haar hand en hield haar tegen. Emma vroeg wat de man wou, het bleek dus dat hij alleen maar wou helpen, omdat hij in het vliegtuig hoorde wat de wouden doen! De man stelde zich voor, zijn naam was Erik. Erik, Roos en Emma liepen verder door het bos. Erik had een tent meegenomen omdat het al donkerder werd. Het was al 19:52 uur. Het was al avond voordat ze het wisten! Erik zette de tent op en ze gingen in de tent zitten. Hij had ook lekkere soep met broodjes meegenomen. Toen ze de soep met broodjes op hadden, gingen ze slapen.

*de volgende ochtend*
Roos werd wakker en ging naar buiten. Ze was vergeten dat ze nog in het bos was, dus dat was even schrikken! Ze ging naar de rivier die 20 meter verderop was, en ging zich wassen. Toen ze terug kwam was Erik al wakker maar Emma nog steeds niet. Erik zei dat Emma misselijk was geworden van de soep en zich niet lekker voelde. Erik en Roos gingen alvast ontbijten, maar wat Roos niet wist, was dat Erik vergif in de soep van Emma had gedaan en dat ze nog een paar uur te leven had!!

*een paar uur later*
Emma lag nog steeds op bed en Roos werdt ongerust! Roos riep Emma maar Emma reageerde niet. Toen ze de tent inging was Emma spierwit. Emma begon te schreeuwen en Erik kwam eraan gerend. Hij deed de tent open en zag Emma... Roos wou naar huis toe, maar Erik zei dat hij de weg niet meer wist. Ze lieten Emma achter en liepen met z'n tweeën door het bos, hopend een uitgang te vinden.

*nog een paar uur later*
Ze hadden nog steeds geen uitweg gevonden en het eten was op! Erik zei dat hij even water ging halen. Roos bleef op een boomstam zitten om even uit te rusten. Na 10 minuten was Erik nog niet terug en begon ze zich zorgen te maken. Roos liep naar de rivier maar Erik was er niet meer. Hij was vast verder gegaan zonder haar! Ze begon te huilen van paniek en rende door het bos, zoekend naar een uitweg...

*midden in de nacht*
Ze had nog steeds geen uitweg gevonden en begon te schreeuwen. Ze hoorde enge geluiden en maakte zich klein, ze verstopte zich en begon zich zachtjes in slaap te huilen.

*ochtend*
Ze werd wakker en had het super koud. Ze stond op en keek om haar heen, ze was nog steeds in het bos! Ze liep weer verder en dacht iemand te zien. Het leek op Erik met zijn blauwe jas! Het was Erik! Waarom reageert hij niet als Roos zijn naam roept? Waarom beweegt hij niet! Ze kwam dichterbij, hij was opgehangen. Het leek heel raar omdat hij allemaal bloed op zijn gezicht had! Wacht eens even, hij is vermoord!!! Ze rende weg bij de gedachten en zocht nog steeds naar een uitweg!

*in de middag*
Het was al middag en ze had zo'n honger! Ze ging naar een struik met bessen. Ze wou de bessen eten maar hoorde een stem, de stem zei dat ze de bessen niet moest eten omdat ze giftig zijn! Ze draaide zich om en er stond een man met een mes achter haar. Ze vroeg wat hij met het mes deed. Hij zei; "ik wou je ermee vermoorden, maar je mag ook de bessen eten hoor!" Ze rende weg en de man bleef staan. Ze was verdwaald en had geen sporen gezien naar een uitweg! Opeens zag ze iets lichts! Het was een uitgang!

*bij de uitgang*
De uitgang leed naar een snelweg. Ze moest de snelweg oversteken om bij het dorp aan te komen. Je mocht er 130 km/u rijden! De auto's zoefden langs haar. Er was geen uitweg mogelijk! Ze hoorde iets achter haar! Het was de man met het mes! Hij schreeuwde iets naar haar maar de hoorde het niet. Ze begon te rennen en dacht niet na. Ze rende de snelweg op en werd aangereden. De ambulance kwam te laat aan... Roos was overleden...

Het bleek dat de man met het mes haar niks aan wou doen. Erik probeerde de man aan te vallen maar de man was Erik voor. De man probeerde Roos waar te schuwen maar maakte een domme grap wat Roos iets te serieus nam. Toen hij haar wou tegenhouden rende ze de snelweg op. Hij schreeuwde; "Alsjeblieft niet rennen het wordt je dood!"