Ερωτας Αλά Ιταλικά

2. Γνωριμία...;

Βγάζοντας έναν αναστεναγμό που μαρτυρούσε απόγνωση άνοιξε το ένα της μάτι και στην προσπάθειά της να κλείσει εκείνο το σπαστικό ξυπνητήρι που τόσο βίαια την ξυπνούσε ολοένα και περισότερο, προσπαθούσε να κρατήσει κι αυτό το ένα μάτι ανοιχτό για να δει από ποιά ακριβώς κατεύθυνση ερχόταν ο διαπεραστικός δυνατός ήχος που αρκετές φορές μισούσε και της είχε καταστρέψει τη γαλήνη του ύπνου της για μία ακόμη μέρα.

Καθώς έσυρε το δάχτυλό της πάνω στην οθόνη του κινητού κάνοντας τον ήχο να σωπάσει σκέφτηκε να κλείσει και πάλι τα μάτια της για 2 λεπτάκια ακόμη. Ούτος ή άλλος είχε χρόνο μπροστά της.
Το κεφάλι της το ένιωθε πιο βαρύ από ποτέ και τα σκεπάσματά της την δυσκόλευαν 10 φορές περισσότερο απ'ότι συνήθως να βρει το κουράγιο και τη θέληση να φύγει από το κρεβάτι.

Επιασε το ταλαιπωρημένο βαρύ κεφάλι της και έσπευσε να σηκωθεί με όση δύναμη μπορούσε να βρει• κι όταν επιτέλους τα κατάφερε και έριξε μια ματιά πρώτα στον εαυτό της κι έπειτα γύρω της, συνειδητοποίησε κάτι περίεργο που την έκανε να τρομάξει και να ανοίξει διάπλατα τα μεγάλα μαύρα μάτια της.

"Σκατά γαμώτο μου!" είπε χτυπώντας το μέτωπο με την παλάμη της προσπαθώντας να θυμηθεί τί είχε γίνει ή τί είχε κάνει το προηγούμενο βράδυ, μα το αλκοόλ πολύ και η επίδρασή του παρέμενε.

Δειλά ζαλισμένη όπως ήταν ακόμη, σηκώθηκε τυλιγμένη με το σεντόνι και βγήκε από το άγνωστο δωμάτιο στο οποίο κοιμόταν εντελώς γυμνή κάτω απ'τα σκεπάσματα• μα τα ρούχα της δεν έβλεπε και αγχωνόταν περισσότερο ακόμα.
Καθώς άνοιγε την πόρτα του δωματίου έβγαλε πρώτα το κεφάλι της επιφυλακτικά για να κοιτάξει τριγύρω.
Ενας μεγάλος διάδρομος στολισμένος με λευκά μάρμαρα και κρυφούς φωτισμούς σε σκούρη κόκκινη απόχρωση απλωνόταν στα μάτια της• οι τοίχοι σκούρο γκρι σε απόχρωση και με μαύρες πόρτες δεξιά κι αριστερά του.

"Πού... Στο Θεό... Είμαι..." είπε αργά στον αέρα μόνη της με το στόμα της ανοιχτό ακόμα από τη θέα καθώς συνέχισε να κοιτάζει τριγύρω.

Στο τέλος του διαδρόμου είχε μια φωτεινή επιγραφή "ΕΞΟΔΟΣ" δείχνοντας με το βέλος τη δεξιά πλευρά εκείνου του διαδρόμου. Εκείνη την ακολούθησε τρέχοντας όσο πιο αθόρυβα μπορούσε. Αυτό την οδήγησε σε μια μεγάλη λευκή μαρμάρινη σκάλα την οποία και δειλά κατέβηκε.

Στη θέα της βρήκε ένα τεράστιο σαλόνι με τους τοίχους στην ίδια απόχρωση με του διαδρόμου πάνω, ο χώρος επίσης στολισμένος με σκούρους κόκκινους φωτισμούς, οι καναπέδες και τα μικρά σκαμπό ντυμένα στο κόκκινο δέρμα, λευκά μαρμάρινα τραπεζάκια τριγύρω στο χώρο στολισμένα με διάφορα εντυπωσιακά αγαλματίδια και μεγάλα βάζα, και στη μέση ένα τραπέζι σαλονιού λευκό εξίσου μαρμάρινο με γυάλινο κορύφωμα. Κάδρα και πίνακες με αφηρημένη τέχνη και χορό επάνω στους τοίχους• όλοι με ζευγάρια να κάνουνε φιγούρες και να χορεύουν τανγκό κι όλοι σε αποχρώσεις του μπεζ, καφέ, κόκκινου και μαύρου.