Kalabalık üstüme üstüme geldikçe tedirgin oluyordum . Sonunda üniversite hayallerim gerçekleşmişti. Sonunda istediğim gibi bir üniversite kazanabilmiş ailemin -daha doğrusu artık olmayan ailemin- istedikleri doğrultusunda bir yer tutturabilmiştim. Daha deminki söylediğim şeyi anlamamış olabilirsiniz. Ben evi terk ettim. Ailem bana hiçbirşekilde inanmıyor hiçbir şekilde güvenmiyordu. Açıkçası kendi başımın çaresine bakabileceğimi bile düşünmüyorlardı. Ama buradayım işte yaşıyorum tek başıma yaşadığım fazla büyük olmayan bir ev, çalışmak için yalvardığım bir kitapçıda hayatımı sürdürüyorum. Ama şuan.. Bu okulun kapısından içeri girdiğim anda hayatımın tamamen değiştiğinin farkına varmıştım..
