2 dagen passeerden snel. We wandelden, deden mee met de activiteiten, maar voornamelijk lagen we aan het zwembad. Mijn broer en ik konden ons uren amuseren met de bal naar elkaar gooien in het water. We gooiden hard waardoor we soms iemand raakte, maar de meeste mensen begrepen het en konden ermee lachen. Toch vond ik het opmerkelijk dat het ons niet verboden werd. Zelfs toen Dario een redder raakte, zei hij er niets van.
Flashback: Ik riep sorry en stak mijn armen in de lucht zodat de redder de bal zou teruggooien. Ik verschoot toen ik oogcontact met hem maakte. Hij was knap, jong, gespierd en enigzijds mysterieus. Ik zag hem twijfelen en ik lachtte lief naar hem. Zijn blik bleef serieus en hij bleef even staan. Hij staarde recht naar mij en gooide bedenkelijk de bal terug. Daarna gooide ik de bal terug naar mijn broer, maar ik voelde de ogen van de redder op mij. Ik vond het een beetje een rare situatie. Wat voor soort blik het was kon ik niet afleiden.
Dat ik nog geen vrienden vrienden had gemaakt deze 4 dagen dat ik er was, vond ik niet zo erg. Ik kon mijn tijd goed opvullen en ik verveelde me niet: met dank aan de activiteiten en shows. Ik besloot dat ik niet elke vakantie vrienden moest hebben om plezier te maken.
JE LEEST
The lifeguard
Genel KurguHey hallo! Mijn naam is Nina en dit is mijn eerste boek. Alles wat ik vertel en beschrijf is waargebeurd. Hope you like it! "Hij is het type jongen die naar je staart alsof je het mooiste meisje bent die hij ooit heeft gezien. Hij zou het je ook dui...
