Koruyucu (DÜZENLENİYOR)

Bölüm 11 - Ateş Böcekleri

'' Evet ne istiyorsanız yapabilirsiniz '' 

dedim.Normalde böyle dik başlı tavırlar sergilemezdim ama haksızlık benim en nefret etttiğim şeylerdendi.

'' Kıvılcım yarat '' dedi benden daha dik başlı bir tavırda kontrol öğretmeni.Elimle yarattım ve mavi bir kıvılcım oluştu.Bunu yapmayı artık öğrenebilmiştim.Ama kontrol edebildiğim çokta söylenemezdi.Memnun olmuşcasına bir ifade vardı yüzünde.Aslına bakarsanız bu memnun oluşca bir gülüş değildi.Kıvılcımıma üfledi.Ve daha deminki o çocuğa kıvılcım geldi.Çocuk olduğu yerde yığılıp kaldı.Kıvılcımı söndüremiyordum.Henüz gücümü kontrol etmeyi bilmiyordum.

'' Naptın ona ? Düzelt şunu çabuk '' dedim.Korkakça çıkan ses tonumla.O ise elime tekrar üfleyip bu sefer Ashley'in bayılmasını sağladı.

'' Ne yaptığını sanıyorsun ? '' dedim bu sefer sesimin titremesine engel olamayarak.

'' Sana güçlerini kontrol etmeyi öğretiyorum...'' dedi.

'' Sence sıra kimde olmalı ? Peter'a ne dersin ? Bence güzel bir seçim oldu. '' diye devam ettirdi.Tam üfleyeceği sırada '' Dur ! ''  diye bağırdım.Ne oldu nercesine bana baktığı sırada devam ettirdim.

'' Yapacağım bana biraz zaman ver '' 

'' Çok vaktimiz yok ''

Kafamı sallayarak gözlerimi kapattım.Bu sefer bir kadını gördüm.Tanımadığım bir kadındı.Bu kadının zihnimde ne işi var diye düşündüğüm sırada kadın konuştu.

''Alexsia.Tatlım çok değişmissin.Büyümüşssün.'' dedi ve gözlerimi açtım.Kıvılcım kaybolmuştu.Başarabilmiştim.Ama nasıl ?Umurumda değildi sonuçta arkadaşlarımı kurtarmıştım.Elimde beyaz bir ışık oluşup kayboluverdi.Bu da neydi diye düşünmeyecektim.Yeterince şeyi kafaya takmıştım zaten.Zil çaldı ve bütün o bayılanlar geri uyandı.Kontrol hocası bu sefer bana gururla baktı.Bunda bakışta başka bir anlam yatmıyordu.Kitaplarımı alıp Ashley'le dışarı çıktım.Elini başına götürdü ve

'' Bana bütün ders boyunca uyumadığımı söyle. '' dedi.İyide ders boyunca hiç uyumamıştı ki.Ciddiyim bir kere bile.

'' Sen hiç uyumadın ki ''

'' Kafam kazan gibi nasıl uyumamış olabilirim ? ''

Omuz silktim.Bir süre koridorda yürüdük.Ashley odasına gittikten sonra bir süre odama doğru tek başıma yürüdüm.Kapıdan içeri girecekken.Koridorda o doktoru gördüm.Yine ! İyide ne işi vardı onun burda ? Bahsettiğim kişi Liam .Çocuk her yerden çıkıyo ya.Başıyla selam verip koridorda yanımdan geçip gitti.Arkadaşı felan vardır diyip çokta takmayarak odama girdim.Yorucu bir günün ardından odama gelmiştim.Ve kafamı yastığıma gömdüm.

'' Heyy şurdaki kalemimi atsana ''

bildiğin emir verdi.Ama şu an onla uğraşamazdım.Kalemi alıp ona attım.Biraz süre yatakta uzandım.Ama uyuyamadım.Katt ışığı kapattı.Uyudu sanırım.

'' Pişşştt ''

diye ses duyduktan sonra gözlerimi açtım.Bu sesin Katt'den gelmesi imkansızdı çünkü o uyuyordu.Sağımdaki pencereye baktıktan sonra Peter'ı orda gördüm.Pencereye tırmanmıştı.Ee yuh yani !

'' Delirdin mi sen gece gece ne işin var burada ? ''

'' Sessiz ol yakalanacağız ''

'' Şimdi mi geldi aklına ? ''

'' Aşağı gel ''

'' Ne ? hayatta olmaz ''

'' Dediğimi yap Sammy ''

deyip aşağı indi.

'' Bakıyorumda bugün çok kibarsın (!) ''

dedim cama çıkarak.Aşağıya çoktan inmişti.Kaldığımız oda 3. katta olduğu için çok yüksek değildi.Ama yine de korkuyordum. Hayatta atlayamazdım ben burdan.Ama atlamassam kesinlikle Peter buraya gelirdi.Gözümü kapadım ve aşağıya atladım.Bir elim hala gözlerimdeydi.

'' Öldüm mü ? '' 

'' Saçmalamayı bırak Sammy aç şu gözlerini ''

elimi gözlerimden çektim.

'' Gel benimle ''

dedi ve ormanlığa girdi.Bende arkasından yürüdüm.Ona bilmediğim bir güven duyuyordum.Bu kötüydü.Birine sonsuz güven beslemek ona kendinizi öldürebilme cesareti verip onun bunu kullanmıyacağından emin olmaktır.Her neyse biraz daha yürüdükten sonra durduk.

'' Hiç ateşböceği gördün mü ? ''

'' Hayır neden ki ? ''

Cevap vermek yerine yaprakları açtı.

'' Vayy canına bu büyüleyici. ''

karşımda bir ateş böceği sürüsü vardı.Bir sürüden fazlaydı ateş böceği ülkesi gibiydi.Ellerimi ateş böceklerinin arasından geçiriyordum.

'' Beni buraya neden getirdin? ''

dedim.

'' 3 gün sonra şampiyonlar finali var. Stresli olacağını düşünmüştüm. ''

'' Bir dakika benim bundan haberim yok ayrıca o da ne ? ''

'' Yani biz 8 kişi için yarışma yapılacak.Ve bir kişi kazanacak.Kazanan kişide Sonsuz şöhret ve 1 dilek dileme hakkına sahip olacak. 3 gün sonrada çeyrek elemeler var. ''

'' İyide ben kıvılcım yaratmak dışında pek bir şey bilmiyorum.Bu haksızlık ''

'' Her neyse bunu hallederiz. ''

Taşlardan birine oturduk.Burası çok huzur vericiydi.

'' Eğer kazanırsan ne dileyeceksin ? ''

'' Kazanacağım ''

dedi sinirlenerek.Neden sinirlendiğini anlayamamıştım.Bir süre sessizlik oluştuktan sonra  daha sakince bir şekilde konuştu:

'' Kazanmak zorundayım. '' dedi.

'''Ne dileyeceksin ?  ''dedim sorduğum soruyu tekrar ederek.

'' Kardeşimi ''

'' Birilerini diriltme gibi bir dilekte dileyebilirmisin ? ''

'' İstediğin her şeyi dileyebilirsin.Ne olursa olsun. ''

''  Gidelim artık '' dedi ayağa kalkarak.Başımı salladım ve arkasından yürüdüm.Okulun önüne vardığımızda duraksadık.

'' Teşekkür ederim '' dedim.Ve bir şey demesine fırsat vermedin yanağından öptüm.Şu anda şu durumda kolum kıpkırmızı bir şekilde parlayıp beni ele vermeseydi her şey daha güzel olabilirdi.Bu sefer kolumun kırmızı bir şekilde parladığı için kızmaktansa çok kısa bir süreliğine gülümseyip arkasını dönüp gitti.Vayy canına nefesimi tuttuğum farkında bile değildim.

'' Alexsia. Benim güzel kızım. Büyümüşte aşık olmuş ''

Ve bana göre uzun olduğunu düşündüğüm bir bölüm yazdım.Multimedyada Peter'ın gülümsemesi.Yorumlarınızı bekliyorum.