Blue Eyes

1.Bölüm

merhaba !!!

ilk defa bir hikaye yazıyorum umarım begenirsiniz yehett !!

iyi okumalar !! <3

Arabadan indirdiğimiz kolileri eve tasıyorduk , en yakın arkadaşım hatta öz kardeşim gibi olan yoon min'in bana " ev muhteşem Hera " demesiyle kendime geldim

-waow cidden harika Lee amcaya sevmemek için bir sebebi yok ...

Yoon bana küçük bir sırıtış attı [ Lee amca Yoon un babası] Lee amcaya sevmemin tek ne deni bize bıraktığı ev değil bana küçüklüklügümden  beri bakması kızıyla beni bir  görmesiydi Annemle babama ne olduğu olduğunu bilmiyorum bana bıraktıkları tek şey bir çift MAVİ göz oldu.. Doğru duydunuz mavi gözler benim garip bir gücüm var insanları canlı cansiz herşeyi kontrol edebiliyorum

Yoonla ikimiz yeni bir hayat için koreye taşındık ikimiz diyorum çünkü Lee amca 2 sene önce bir kurt tarafından kalbi sökük bir şekilde bulundu ve bütün mirası yoon a kaldı . Nedenini bilmiyoruz ama bazen birilerinin bizi aradıgini düşnüyoruz bunun gözlerimle alakalı olduğunu düşünüp durdum hep yoona yı benden dolayı zor durumda birakmak istemiyorum ama onu bırakamam teknsahip olduğu şey benim ve şunu biliyorum ki onu ne olursa olsun hep koruyacagim

yoon: çok Yoruldum

-   "ahh bende "

yoon: neden gücünü kullanip iki dakikada şu isi halletmiyosun bu işkence

- " yoon biliyorsun gücümü kullandığımda kendimi iyi hissetmiyorum ve birilerini bize çağıriyomus gibi hissediyorum o adamlarla bidaha karşılaşmak istemeyiz

yoon: tamam sormadim say

flashback

- " ne istiyorsunuz bizden "

takim elbiseli mafya kılıklı adam bana şeytani bir gülüş atti ( şeytani ahh ne dicegimi bilemedim :) )

adam: ovvv tatlim hicbisey bilmiyomusun ama ne yazıkki bu benim umrumda değil sadece sana bir soru sorucan mavi tılsım nerde?

- " ne tılsımından bahsediyorsun ben tılsım mılsım bilmiyorum sırıtmayı keste benı şurdan çöz

adam beni duvara yapıştırdı yoonaya baktığımda yerde yatıyordu

adam: mavi tılsimdan annen sana hiç bisey anlatmadimi

- " benim annem flan yok gerizekali beni çöz "

adam: ne yazik annen sandığından daha akilli cıkmış ölmeden önce senin hafızanı güzelce silmiş olamalı sen gücünün farkinda değilsin herhalde geçmişe bak herşey orda gizli

- " sen kimsinde bana simdi annedem bahsediyorsun ve gücüm seni hic mi hic ilgilendirmez

adam: ben annenin eskiden dostuydum o kadinin senin gibi çenesi düşüktu bakıyorumda aynı annensin

- " yeter artık "

çok sinirlenmistim gözlerim kahve renginden maviye dönmüştü bağlı olduğum zincirleri kırdım

ve birden bir ısik patladi sonrasını hatırlamıyorum

flashback sonu

yoon : boşver artik yeni bir hayatimiz olacak ben yaşananları unutmaya hazırım peki ya sen ?

- " bende hazırım "

ne kadar hazırim desemde ona karşı yalan söylüyordumben geçmişimi öğrenmek istiyorum

sonunda herşeyi yerleştirmiştik yarın okul vardı . hayatımızda ne kadar şey degissede su okul bi gitmicekmiydi aishh ( bu genellikle sinir olunca kullaniliyo güney Kore dizileri izleyen fark etmiştir ) yoon odasına çıkmıştı bende üst kattaki lavaboya banyo yapmaya başladım . su her akışında beni dahada rahatlatıyodu . boynunun altında pembe bir öpücük izi var mühür gibi bisey keşke annenin bana nne yaptıginı ögrene bilseydim . omuzlarına kadar olan saclarimi taradıktan sonra odanma geçip pijamalarimi giydim . yoon u kontrol etmeye odasına gittimiştim mışıl mışıl uyuyordu, o güçlü bir kızdı bunu ne kadar kendisi bilmese de ... odama gittiğimde  kendimi yatağa attim ve elime bir kitap alip okunmaya başladımve kitaptaki bir söz dikkatimi çekti

" başlangıçlar her zaman beyazdır. ama gecmisin karanlıgını örtemezler . Geçmiş pesimizi bırakmayan gölge gibidir, geçmişten kaçmakta o kadar garip ve sacmadir "