Synesthesia ➸ taegi

『7 ~ 1. Part』

» Yoongi'nin gözünden «

"Kuzeninin evi cidden burada mı?"
Ben hayranlıkla malikaneyi andıran evlerden oluşmuş siteye bakarken Eon yüzünde gayet normal bir ifade ile cevap verdi.

"Evet."

Eon önden ben arkadan yürümeye başladık. Burası cidden inanılmaz derecede güzeldi. Sitenin girişindeki çitler, burada yaşayanların bahçelerinden çıkan sarmaşıklarla sarılmıştı. Evlerin kocaman bahçelerinin bazılarında sadece çimen varken bazılarında çeşitli çiçekler, bazılarındaysa meyveler ve sebzeler vardı. Kış olmasına rağmen bahçelerin hiçbirinde kar olmaması beni biraz şaşırtmıştı, ama evlerin çoğunun camlarının kenarında çiçeklikler olduğunu ve bahçelerin hep düzenli olmasını hesaba katarsam buradaki insanlar doğayı bayağı bir seviyora benziyorlardı, ya da hepsi belirli bir miktar verip bahçıvan tutuyorlardı. Zengin insanları bildiğimden ikinci seçeneğin doğruluğuna inanmaya karar verdim.

Sola bir dönüş yapıp evlerin arkalarını görmeye başladığımızda bu evlerin eski evimize acayip derecede benzediğini fark ettim. Çitler bembeyazdı ve eski evimizde olduğu gibi, evlerin bazılarında çitler gül sarmaşıklarıyla kaplıydı. Ayrıca evlerin arkasındaki havuzun kenarında olan beyaz kamelya evimizdeki paslanmış parkı andırıyordu. Beyaz parkı düşününce Taehyung'u parkta kanlar içinde gördüğüm rüya aklıma geldi ve irkildim. Ne kadar güzel, sanki eski anılarımdan ve evimden yeterince nefret etmiyormuş gibi şimdi o parktan da nefret edecektim. Her ne kadar eskileri hatırlamak istemesem de Taehyung ve Namjoon'la o parkta oynadığımız saçma sapan oyunlar gözümün önünden geçmeye başladı. Böyle güzel günlerin bir daha asla olmayacağını bilmek beni üzüyordu. Biraz durakladım ve kendi kendime güldüm. Daha yirmi küsür yaşındaydım ve sanki yetmişlerimdeymişim gibi düşünüyordum.

Evlerin çatılarındaki kuş yuvaları ve sitenin dışındaki parkı da iyice bir gözlemledikten sonra aklıma gelen bir sürü soru vardı. Neden Taehyung'la Eon burada takılmıyorlardı ki? Taehyung'u stalker gibi her zaman aradığımdan dolayı Eon'la takılırken genelde Taehyung'un evinde olduklarını biliyordum, ve bu evlerin içini görmediğim halde Taehyung'un evinden kat kat güzel olduğuna emindim. Kuzenleri izin vermiyorlardır da mantıklı bir cevap değildi çünkü buluşmalarına izin vermeyen birisi büyük bir partiye asla izin vermezdi, tabii Eon bu işi gizlice yapıyorsa o zaman değişirdi işte.

Sitenin dışındaki parkta, yüksekten uçan bir kuşun dönerek yaptığı hareketi sanki hipnotize olacakmışım gibi izlerken Eon'la Tae'nin niye buraya daha sık gelmemelerine biraz kafa yorup en olabilecek seçeneğin kuzenlerinin buraya gelmelerini pek iyi karşılamamaları ama Eon'un bir günlüğüne onlara yalvararak ya da onlardan gizli bir şekilde burayı kullanmasının olduğuna karar verdim. Şimdiden kafamda sorular oluşması pek hayra alamet değildi. Bu parti zaten ilk başlarda bana biraz şüpheli gelmişti, aklımın bir köşesindeki Eon'un Taehyung'un hayatından beni atmaya çalışması komplo teorisini ve şimdiki sorularımı da ekleyince bu durum göründüğünden daha da şüpheli bir hal alıyordu, ya da sadece Taehyung'u biraz fazla kıskanıyordum.

"Burası son döneceğimiz yer."

Ortasında bir fıskiye olan kavşağa benzer bir yere geldik. Fıskiye, çok görkemli olması ve yapısında kullanılan beyaz mermerin yerdeki kırmızı tuğlalardan hemen sıyrılmasıyla etrafa muhteşem bir manzara sunuyordu. Eon bir yerlere yürürken ben, onu gözümü fıskiyeden bir anlığına bile ayırmadan takip ettim. Eon'un kuzenlerinin bu güzel sitesini görünce ona kötü davrandığıma biraz pişman oldum açıkçası, ama tabii ki de bir yavşak ve paragöz olmadığımdan ona bunu söylemeyecektim. Yine de burası o kadar harikaydı ki arkadaş olmamızı ve benim buralarda takılmamı hayal edemeden duramıyordum. Bu yerde bulunmak adına bilinçaltım Eon'la arkadaş olmayı bile kabul etmişti, daha ne günler görecektim acaba?