Rehab

Ağlamak Ya da Ağlayamamak

Oturduğum yerde yaklaşık on dakika zemine baktım. Hiçbir şey düşünmüyordum, hiç kimseyi hatırlamıyordum. Kendimi rahat hissettiğim nadir zamanlardan biriydi. Daha sonra kapıma doğru yaklaşan ayak sesleri duydum. Hemen ayağı kalktım ve kendimi toparladım, küçük bir gülümseme ile. Bir gülümseme ile neleri saklayabileceğiniz hakkında hiçbir şey bilmiyorsunuz.. Bu işi yapmamın tek nedeni hayranlarımdı. Onlara arkadaşlarım ya da ailem demeyi tercih ediyorum. Kapıyı açan Hanna'ydı. Topuklu sesinden anlamıştım aslında, sanırım.. ''Demek burdasın tatlım! Aşağıda bekliyorum, 10 dakikaya hazır olursun değil mi?'' dedi. Gülümsedim. Aşağı inerken arkasından bakmaya bile gücüm yoktu. Her şey güzel olacak diye tekrarladım içimden. Sen iyisin.. Stilistim yurtdışındaydı bu yüzden şu sıralar modayı kendim yaratıyordum. Siyah, dar kot pantolonun üzerine  yeşil-sarı karışımı bir t-shirt giydim. Beyaz bir yelek, gri bir kolye ve siyah botlarla giyinme işimi tamamladım. Koşarak adımlarla merdivenden indim. Hanna ve Eddie karşılıklı sohbet ediyorlardı. Yanlarına yaklaştım, ''Ben hazırım Han! Hadi gidelim.'' dedim. Başıyla onayladı ve şoföre haber vermek amacıyla dışarı çıktı. Ardından Eddie ile göz göze geldim. ''İşte!'' dedi, ''İşte benim Demi'm..''

Kapıdan çıkarken arkamı dönüp Eddie'ye gülümsedim. İçimde bir burukluk hissetmiştim ama bunun bütün günümü berbat etmesine izin vermeyecek kadar kararlıydım. Doğruca arabaya bindim. Telefonumu elime aldım ve Twitter'a girdim. Önce bana gelen birkaç tweeti kontrol ettim. 

''SENİ SEVİYORUZ DEMI.. HEMDE ÇOK''

''bu akşamki konser harika olacak''

'' Idolüm olduğun için çok şanslıyım''

Gerçekten gülümsemiştim. Ve uzun bir aradan sonra mutlu olmuştum. Bugünkü konser için tweet attım, ''Bugün Sacramento'da görüşürüz.. SABIRSIZLANIYORUM!!!!''  Araba konser alanına yanaştığında hayranlarımın seslerini duyabiliyordum. Tanrım, onları çok seviyorum.. Doğruca arka kapıdan sahne arkasına geçiş yaptık. Karşıma ilk Mike çıktı. ''Hazırız Dem, bugün ortalığı yıkacağız!''  dedi. ''Aynen öyle'' dedim ve bir beşlik çaktım.

Konser saati geldiğinde çığlıkları net bir şekilde duymaya başladım, DEMI DEMI DEMI DEMI..

 İşte en sevdiğim yerde, sahnedeydim.