TÜNEL

FAZLA MERAK BASA BELA!

Kizlar ogle arasi bitince derse yetismek icin hizli davranmak zorundaydilar. Cunku ders dil bilgisiydi ve Bay Webster gec kalinmasina cok sinirlenirdi. Aslinda her zaman asik suratli biriydi ama kurallarina uyulmadiginda daha farkli birine donusebiliyordu.

  Kizlar derse Bay Webster'dan once yetismislerdi. Fakat bir kac adim kadar once. Ders baslamisti fakat Beth'in akli hala o kitaptaydi. Ona gore o siradan bir roman ya da oylesine yazilmis bir hikaye gibi durmuyordu. Birisi resmen onlari yasamis gibiydi. Ya da oyle hissettiren guclu bir edebiyati vardi.

  Beth edebiyattan nefret ederdi ama macerayi da severdi. Durum boyle olunca kitaba birkez daha ulasmak istedi. Ama bu nasıl olabilirdi?  Revire ucuncu kez gitmek pek mantikli degildi. Hem gitse de revirin bir seylerden suphelenmesinden korktu. Ama bir plana ihtiyaci vardi ve bu merak icini kemiriyordu. Okul cikisinda revir bosalinca hizlica girip cikmayi dusundu. Bu teklifi kizlara da iletti ama onlar pek yanasmadi. Bugunluk bu kadar macera yeterliydi galiba onlar icin.

  Son iki dersi de atlattilar ve okul sona erdi. Kizlari yolcu edip revire dogru ilerledi Beth. Hafifce egilip kapiyi dinledi. Icerden iki kisinin sesi geliyordu. Bir kadin ve bir erkek. Biraz daha dikkatle dinleyince Bay Webster'in tok sesini ayirt etmek zor olmadi. Ayak seslerinin yaklastigini duyan Beth kendini geri cekip bir sutunun arkasina saklandi. Ve ardindan kapi acildi.

"Aksam 8'de o zaman hayatim."

Ha? Bu da neydi simdi? Beth afallamisti. "Yoo yo yo bu mumkun degil! Bizim sert Bay Webster bu kokonayla mi birlikte? Yo yo buna hayatta inanmam!" Ama inanmaliydi. Cunku Bay Webster ve hemsire aksam yemegi icin sozlesmislerdi. Ustune ustluk bir de ona hayatim demisti. Bay Webster'in evli olmadigini biliyorlardı. Gerci bekar olmak icin biraz yasliydi ama biriyle oldugunu da sanmiyorlardi.

                              ...

Hemsirenin asktan basi donmus olacakti ki reviri kilitlemeden cikti. Bu da tam Beth'in bekledigi seydi. Hemsirenin ardindan hemen revire girdi. Hemen tunelin gizli kapisini acti. Tunel simdi gozunde biraz daha korkunc gorunmustu. Tek basina girmek kalabalik girmekle bir olmazdi tabi. Hemen telefonundan el feneri uygulamasini acti, derin bir nefesle iceri daldi. Hizli adimlarla yuruyordu hem de bir an bile durmadan. Cunku durdugu an korkudan olebilirdi. Ama merak iste... Sonunda tunelin ucuna vardi ve kapiyi araladi. Artik isigin yerini biliyordu ve yakmakta cok gecikmedi. Kitap biraktiklari yerde degildi. Fakat biraz bakininca raflarin birinde buldu. Orada okumanin cok zaman alacagini dusundu ve kitabi yanina almak istedi. Oyle de yapti. Kitabi cantasina koyar koymaz gerisin geri cikti tunelden. Kacar hizla uzaklasti oradan ve evinin yolunu tuttu.

  Aksam kitabi okumaya ancak firsat bulabilmisti. kitabi acti ve kaldigi yerden devam etti. Hikaye karisini olduren ve daha sonra birlikte oldugu kadinlari da  olduren hastalikli bir katili anlatiyordu. Beth kitaba dalmisti ki telefonuna gelen mesajı gec farketti. Mesaj bilinmeyen bir numaradan geliyordu.

-Kitabi geri getir.

-Kimsiniz?

-Geri getirmezsen basina geleceklere hazirlikli ol!

Beth donakalmisti. Kimdi bu simdi? Basina geleceklere hazirlikli ol demekle ne kastetmisti? Ve bu kitap neden bu kadar onemliydi?...