Nasıl yazılır edilir bilmem..En son basılamayacak olduğu icin ( aslinda artik sahiplerini buldugum icin) 100'e yakın şiirimi asıl sahibine O'na verdim...Ama istediğim tek şey O bunları görünce yanında olmak,gülüşünü görmek...
Hissetmek değil midir bazen yaşamak...Ya da tatmak farklilik degilmidir tadabilmek nefes alabilmek biriyle...
Ben de hatalariyla sürünen biriyim.Bir deli belki...Bunu okurmusunuz okumadan gecermisiniz bilmem ama eminim hikayemi duymak istiyceksinizdir.
Ben bağlılıklariyla basina durmadan aci oren biriyim.Babam yok bu yüzden ruhumda kapatmaya caistigim bir bosluk var. Hatta bu yuzden bir sehirden kactim ben. Bursaya hic aklimda olmayan tanimadigim kaynayamadigim yok olamadigim bir kente yerlestim sira disi bir lisede okumak bahanesiyle hem de...
Sonra yine tutunucak bir dal buldum ne hissettigi ne dusundugu umrumda olmayan.Sadece ona dayanmak zorunda oldugum birisini...
Onunla oldugum zamanlarda bana karsi esen bir ruzgar farkettim hic pesetmeyen karsilik beklemeyen ama seven sonra onunla koca bir donem gecirdim hayallerimle yani...
Onu o kadar cok sevdim ki kendim yaptim.Sonra kendimden cok güvendim.Sonra ona herşeyimi verdim ama benden hiçbişey eksilmeyince anladim ki herşeyim olmus sevgim...Ve bütün bu okuyacağiniz siirler bana ait olmayip benim tarafimdan ona itaf edilmistir...