MASKELİ KIZ (Tamamlandı)

Bölüm 31 Bir Daha karşılaşmamak Üzere:)

Canlarım maskeli kız ve erkeklerim sizi çok boşluyorum ama yaz tatilim hep ösymi beklemek ile geçti şimdi ise üniversite kaydı falan derken yazmaya vakit bulamıyorum  Gerçekten. 

Lise çok güzeldi ya. Keşke liseye dönebilsem. Kalsa mıydım acaba. Neyse sizi fazla sıktım.

Sizleri seviyorum.

İyi Okumalar

Eymen arabayı okula sürerken ikimizde sessizdik. Bu sessizliği bozan ben oldum.

"Bana hala ihtiyacın var mı?" Diye sordum .

Yoldan gözlerini ayırıp bana baktı.

"Var dersem gitmeyecek misin?" Dedi ve yola baktı.

"Bilmiyorum. " Dedim.

"Yeşim sen neyi biliyorsun Allah aşkına bana bir söylesene. " Dedi .

"Bu ne demek şimdi?" Dedim.

"Boş ver." Dedi. Bir şey dememe fırsat kalmadan;

"Geldik okula in istersen." Dedi.

Arabadan inip kapıyı kapatmadan;

"Görüşürüz. " Dedim.

Eymen uzaklaşınca okula baktım. Canım hiç ders işlemek istemiyordu. Bir karar vermem lazımdı. O yüzden okulun aksi istikametine doğru yürümeye başladım. Ece'ye de mesaj attım. Okulda olmadığımı belirten. Nasıl olsa akşam buluşacaktık.

Sahilin en tenha yerine geldiğimde düşünmeye başladım. Burada mı kalmak istiyorum yoksa Bursa'ya mı gitmek istiyordum? 3-4 günüm kalmıştı. Biran önce karar verip harekete geçmem lazım. Eğer Bursa'ya gidersem yeni bir okula alışabilir miyim ki. 9 ya da 10 sınıfta değilim ki ben . 12 sınıfım. Bu sene son senem benim. Yeni bir okulda yeni yeni arkadaşlıklar edineyim. Şahsen bizim sınıfa yeni birisi gelse ben hemen  benimseyemezdim. 3 yıl boyunca hep aynı yüzleri görmüşüm . Her halimizi biliyoruz neredeyse. Eğer Bursa'ya gidersem okul açısından kesinlikle mutsuz olacaktım. Diğer yandan Bursa'ya gidersem Eymen'den kurtulacaktım. Maskeli kız kimliğime veda edecektim aynı zamanda arkadaşlarımla da ayrılacaktım. Damla ile her istediğimiz de buluşamayacaktık. Ece ile bir daha aynı sınıfta olamayacaktık. Gizem ile sınıftaki erkekleri kızdırıp eğlenemeyecektik. Pınar ile bir ayrılıp bir küsmeyecektik. Annemi ,babamı da seviyorum ama bu sene son senem benim. Bir daha lise öğrencisi olmayacağım ki ben. Burada kalmak için bu kadar sebep varken niye hala Bursa'ya gitmek için sebepler ürettiğimi bilmiyorum. Ne yapmam lazım?!

(Ece'nin ağzından)

Okula az bir yol kalmışken Yeşim'den mesaj geldi.

"Ben okula gitmekten vazgeçtim. Düşünmem lazım. Seni yalnız bırakmak istemezdim ama gerçekten bunaldım. Biraz hava almam lazım o yüzden kusura bakma lütfen. Akşama görüşürüz." Yazmıştı.

"Dur." Dedim .

Ahmet aniden frene basıp;
"Ne oldu iyi misin?" Dedi.

Ona tuhafça bakıp;

"Bir sakin ol iyiyim." Dedim.

"Ne oldu o zaman." Diye sordu.

"Okula gitmekten vazgeçtim ." Dedim.

"Niye Yeşim okulda yok ve Ali okuldaysa onu görmek istemiyorum." Dedim.

"Yeşim nerde ?" Diye sordu. Birden gözleri kararmıştı.