Een raar gevoel

Naar het strand (deel1)

'Kom we stappen even uit!' Zei men zus.

Naar waar gaan we dan? We zullen picknicken aan het strand het mooiste strand van Griekenland.

Oh eindelijk Dacht ik ik heb best wel honger.

We leggen ons neer met de picknickmand en een dekentje. Na het eten rusten we even. We moeten nog 2u reizen en dan op de boot en dan zijn we er. Hoe lang moeten we op de boot ? Vroeg ik

En nachtje slapen zei men zus.

We vielen alle twee in slaap op het dekentje.

Opeens kwam er een vrouw voorbij met heel harde muziek. Ik en men zus schoten wakker. Suzanne greep naar haar telefoon 'O NEE' gilde ze.

Wat is er? Vroeg ik ongerust. Binnen 1u is onze boot! Wat zit je hier dan nog? Snel naar de auto zei ik opdringerig.

Snel liepen we naar de auto en gooide we er alles in en reden naar de boot. 55minuten later hoorde we iemand brullen : NOG 1AUTO!

Men zus reed snel vooruit in de boot.

Gelukkig zei ze we hebben hem

Ik was dolgelukkig!

Ik en Suzanne zochten een mooi plekje uit voor vannacht. Laten we buiten onder de sterren slapen stelde ik voor. Goed zei ze.

Even later ging ik voor mij en men zus achter chocomelk. Even stopte ik voor men veters te knopen. Straks val ik nog met de hete chocomelk! Dat zou een drama zijn en rustig stapte ik door.

Aan de boord stond een jongen hij keek me aan recht in men ogen. Ik kreeg een raar gevoel vanbinnen en liep zo snel mogelijk door. Ik kwam bij men zus en hijgde op het dekentje.

Wat is er ? Vroeg ze. Oh niks hoor! Zei ik

Stel je voor dat ze dat gevoel ook kent? Ik denk het niet misschien vertel ik het haar morgen?

Ik viel in slaap. Onder de mooie sterren van de nacht.