Sevebilir miyim?

yeşil gözler

Gözlerimi açtığımda pencereden süzülen güneş ışıklarıyla gözlerimi geri kapatıyorum.Oldum olası güneşli havaları hiç sevmem.Yataktan sıkıntıyla kalkarak pencereye doğru ilerliyorum.Yeni ev,yeni şehir,yeni okul...Nasıl olacak acaba yeni hayatım?

Ben bunları düşünürken annemin kapıya gelip bana seslendiğini duyup kapıya gidiyorum.

"Zeyneep,uyandın mı kuzuum..?"

"Uyandım anneciim"

"Hadi elini yüzünü yıka da aşağı in kahvaltı hazır."

"Tamam geliyorum ben." deyip gülümsüyorum.

Annem gidince hemen banyoya gidip elimi yüzümü yıkıyorum.Saçımı da tepeden topuz yapıp merdivenlerden inmeye koyuluyorum.Ayy kurt gibi acıktım mutfaktan da mis gibi kokular geliyor.Zaman geçirmeden hemen mutfağa iniyorum.Demet Sultan yine yapmış yapacağını.Çok seviyom ben bu kadını yaa :).

"Annelerin kraliçesi yine formundasın bakıyorum.Patates kızartmaları,sucuklu yumurtalar,krepler.."

"Sen de bu gün formundasın.Yağcılıkta.."

"Ama anne seni burda övüyorum güzel güzel laflar söylüyorum senin ettiğin lafa bak!"

"Ya şaka yaptım benim biricik kızım sen de hemen kanıyosun."

"Off.. tamam bidaha böyle şakalar yapma."

"Tamam tamam yapmam hadi yerine otur krepleri getirecem şimdi."

"Tamam."deyip yerime doğru gidiyorum ki karşımdakilerle donakalıyorum.Sofradakilerle afrika doyar lan.

Ben yerimde öylece durup düşünürken mutfağa babam geliyor.

"Günaydın millet."

"Günaydın Cihan ,kahvaltı hazırladım geç otur hadi."

"Anne sen kahvaltı değil orduya yemek hazırlamışsın."dememle annemle babam kıkırdıyorlar.

"Ay kızım pazar günü şöyle güzel bir kahvaltı yapalım dedim."Ya çok dadlu bi annem var yhaa :))

"Çok güzel düşünmüşsün karıcığım ooh mis gibi de kokuyor."diyerek masaya oturdu babam.Ardından da krepleri pişirdikten sonra masaya getirip annem de oturdu.

******

Kahvaltıdan sonra odama çıkıp kutuları yerleştirmeye başlıyorum.Yarın okul var.Hiç okula gitmek istemiyoruuğğm :(.

Kutuları yerleştirmem bitince saate bakıyorum.Tamam saat geç değil.Yağmur'a sürpriz yapmaya gidebilirim.Yağmur benim en yakın dostum.kardeşim.Bütün sırlarımızı birbirimize paylaşırız.Ailelerimiz de aile dostu zaten.Ama iki sene önce İstanbul'a taşınmışlardı.Sadece tatillerde gelebiliyorlardı Bursa'ya.Bi de telefondan konuşurduk.Şimdi de biz babamın işi nedeniyle İstanbul'a taşındık.Ama Yağmur bunu bilmiyor.Annemle babamı onlara taşındığımızı söylememeye ikna etmek için çatladım zaten.Yağmur'a sürpriz yapmak istedim.Neden?Çünkü çatlağım ben:))

Altıma kot pantolon üstüme de salaş bi tişört giyip saçımı da açık bırakıyorum.Aşağı inip Yağmur'a gideceğimi annemlere söyleyip evden çıkıyorum.

Yağmurlara geldiğimde kalbim güm güm çarpıyor.Acaba beni görünce ne tepki verecek?Bak heyecanlandım şimdi.

Kapının önüne gidip zile basıyorum.Beş on saniye sonra kapıyı Yağmur açıyor.Kapıyı açar açmaz "Süüüürpriiiiiiiiiiizz!!"diye bağırıyorum.Yağmur beni görünce on saniye bana tepkisiz bakıp yere yuvarlanıyor.Bu nasıl tepki lan.