At tulad ng sinabi ko, ipapaayos ko si Lelei ngayon sa pinakamalapit na paayusan ng mga saswakyan dito. Nakakatamad kasi magdrive eh.
“Good day mam. Ano pong ipapagawa niyo sa motor niyo?” Tanong sakin ni kuya na siguro mga nasa 30’s na ito. Ngayong ko lang siya nakita dito. Dati kasi dito sin pinapagawa ni kuya yung mga lumang motor niya.
“Can you please recolor it? Make it red and black. Then there are scratches around the frames of the mirrors, can you please change it? And I want a new engine for my motor. Then change the style into a new design. Then after finishing it all, I want that my motor will look like a brand new. That’s all thank you!”
Sinabi ko lang yun at umalis na agad. Binigyan ko lang kasi siya ng instructions kasi kilala na naman ako sa shop na yun kaya no need to worry na .
Babalikan ko na lang mamaya. Magtataxi kaya ako o maglalakad? Kung magtataxi ako masyadong mabilis akong makakarating sa bahay. Kaso pagnaglakad ako nakakatamad pero tama lang yung tagal.
Maglalakad o magtataxi? Maglalakad na lang nga! Tsk!
Habang naglalakad ako may nakita akong isang stall na puro parang hand made na souveniers.
Nagtingin tingin muna ako at may nakita akong maliit na manika na kulay blue. Ang cute cute niya. Naaalala ko si Twin sa ganito, kaya bumili ako nun. Isang black ang isang blue.
“How much is this?”
“Ah miss pero nauna kong dumampot niyan” Sabi ko dun sa babae.
“Excuse me miss. Dinampot mo lang pero ako, I will buy this”
“Eh ako nga ang nauna eh. Ano bang problema mo gusto mo bang English-in din kita? I held this first so back off, and if you want to talk and have a conversation with me in English language better luck next time ‘cause I know that your English skills was not enough to have a conversation with me. Got it?” Sabi ko sa French accent.
“So miss how much is this? I will buy this two” sabi ko dun sa tindera.
“Oo na talo na ako, wala namang makakatalo sa pag eenglish mo eh. Tsk. Di ka parin nagbabago. Mataray ka padin, masungit at palaban”
“Yeah right! Wala naman kasing dapat baguhin sa ugali. So how are you Carmella?” Tanong ko sa kaniya
“Ayos lang naman ako child hood bestfriend mejo magulo ang buhay ko lalo na nung humiwalay sa inyo. Wala na kasing nagtatanggol sakin lagi na lang akong may kaaway, kung bakit pa kasi inihiwalay kayo sakin ng school eh. Haay, nakakalungkot!” Ang daldal parin ng babaeng ito.
“Eh bakit kasi hindi mo pilitin yang parents mo? Hindi mo pa kasi pinipilit eh Think positive kasi, inuunahan mo na kasi ng sarili mong opinion eh hindi mo pa nga nat-try eh.” Sabi ko sakaniya.
