Word 33

308 65 61
                                    


Στην κατοικία των Kang κάθονταν οικογενειακά όλοι μαζί για να γιορτάσουν τον ερχομό του μεγάλου,και μοναδικού τους, γιου Youngjae. Αφού πήρε την απόφαση να παντρευτεί.

Η Youngri φυσικά και χαιρόταν με την χαρά του αδελφού της και όχι μόνο. Ώσπου η προσοχή στράφηκε για άλλη μια φορά πάνω της. Με την μητέρα της να ρωτήσει την γνωστή πλέον ερώτηση.

"Εσύ ποτέ θα κάνεις σχέση; Κοντεύεις τα 20."

Μακάρι να μπορούσε να τους το πει.

"Μητέρα μην την πιέζεις. Οπότε νιώσει εκείνη έτοιμη." Είπε ο αδελφός της.

"Ναι αλλά πρέπει να κάνει μια αρχή."

"Soyeon, είναι αρκετά μεγάλη για να παίρνει τέτοιου είδος αποφάσεις μόνη της." Εξήγησε η γυναίκα της και της έπιασε το χέρι. Η Soyeon κοίταξε την γυναίκα της και έπειτα κοίταξε την κόρη της, η οποία έπαιζε με το πιάτο της.

"Πραγματικά δεν ξέρω τι φάση περνάς. Θες να σου κάνω σου συστήσω εγώ κάποια πολύ καλά κορίτσια;" μουρμούρισε.

"Θέλω να πάω να κοιμηθώ." Απάντησε με τρεμάμενη φωνή και σηκώθηκε από το τραπέζι. Νιώθοντας πως άμα καθόταν παραπάνω θα τα καταστρέφει όλα.

"Μα πριν 3 ώρες κοιμήθηκες πάλι." Παρατήρησε ο αδελφός της και την κοίταξε γεμάτος απορία.

"Είμαι κουρασμένη!"

Αν και είχαν όλοι την υποψία πως ήταν διαφορετική, η Youngri δεν ήθελε να τους το πει ακόμα. Δεν ένιωθε έτοιμη να αντιμετωπίσει ξανά ότι είχε περάσει όταν ήταν παιδί.

Οπότε πήγε στο δωμάτιο της και πήδηξε από το παράθυρο της. Για καλή της τύχης προσγειώθηκε ομαλά και δεν χτύπησε.

Αμέσως μετά έτρεξε σε ένα πλέον αρκετά γνώριμο μέρος. Κοντά στην γέφυρα όπου είχε σκεφτεί να το επιχείρηση, υπήρχε ένας βράχος με θέα την πόλη και την θάλασσα.

Της άρεσε να πηγαίνει εκεί γιατί ήταν απομονωμένα και ήσυχα.

Κάθησε στον βράχο και παρατηρούσε την θέα, έχοντας στο χέρι της ένα μπουκάλι μπύρας, το οποίο έπινε μονορούφι.

"Πιο αργά θα μεθύσεις όπως το πας."ακούστηκε μια φωνή από πίσω της. Πράγμα που ξάφνιασε την κοπέλα."Δεν ήθελα να σε τρομάξω. Βασικά δεν ήξερα πως ήταν κάποιος άλλος εδώ."

"Καλύτερα να φύγω." Ψυθιρισε η κοπέλα.

"Όχι εντάξει κάτσε." Είπε το αγόρι και έκατσε δίπλα της."Αυτο θα το πάρω εγώ. Είσαι πολύ μικρή για να καταστρέψεις το συκώτι σου."

"Ένα ισον κανένα." Απάντησε κάπως ζαλισμένη η Youngri.

"Σύμφωνα με ποια μαθηματικά;" ρώτησε σοβαρό το αγόρι "Για πες τώρα τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα;"

"Σκέφτομαι. Πως δεν πρόκειται να γινω ποτε αποδεκτη κσι θα αναγκαστώ να παντρευτώ κάποια που δεν θελω."

"Deep." Ψιθύρισε το αγόρι ενώ χάζευε μαζί της την θέα.

"Δεν ξέρω γιατί το είπα αυτό. Απλά δεν θέλω να καταστρέψω την ζωή μου." Απάντησε και άρχισε να γελάει νευρίασα.

"Δεν θα καταστρέψεις μόνο την δικιά σου. Αλλά όλης της οικογένειας σου." Είπε αφηρημένος το αγόρι, ενώ χάθηκε στις σκέψεις του. Μόλις συνήλθε ξέρουμε και κοίταξε την κοιμισμένη Youngri. "Πάρε την μπύρα σου και πήγαινε αλλού να κλάψεις τώρα." Συνέχισε και της έδωσε το μπουκάλι της. Εκείνη αν και μπερδεμένη τον υπάκουσε και άρχισε να επιστρέφει προσεκτικά σπίτι της.

Ενώ το αγόρι καθόταν μόνο του στο βράχο.

"Γιατί δεν μου έχει απαντήσει ακόμα αυτός ο ηλίθιος Taehyung." Μουρμούρισε καθώς κοίταγε για χιλιοστή φορά εκείνη την ημέρα τα μυνήματα του.

______________________________
Ελπίζω να καταλάβατε ποιο ήταν το μυστηριώδες αγόρι.

Πραγματικά μου άρεσε που έδειξα μια άλλη όψη του χαρακτήρα του. Έστω και εμεσσα.... είναι ευαισθητουλης μωλε.

𝐂𝐔𝐏𝐈𝐃 𝐒𝐂𝐑𝐄𝐖𝐄𝐃 𝐔𝐏∥ bts ✔Where stories live. Discover now