My Amnesia Man

THEA'S POV

Andito ako ngayon sa condo ni Paolo, boyfriend ko. We've been together for 5yrs and half.

"Love, Let's stop this." Sabi ko ng nakatingin sa kanya ng diretso.

"Stop what love?" Siya habang may hinahalungkat sa cabinet nya. (Asan na ba yun?) Dugtong nya pero di'ko narinig.

"I've had enough!" Sigaw ko at gulat syang napatingin sa akin.

"L-love... What happened ba? Dahil ba yan sa trabaho mo?"
Sabi nya ng may pagtataka at may takot sa mga mata..

"No. Don't you understand!? Sawang-sawa na'kong makasama ka!"
Ako habang pinipilit na wag tumulo ang aking mga luha. Ayokong sabihin ang mga katagang 'to pero kaylangan..

"L-love.. h-hindi mo pwedeng gawin sa akin i-ito..."
Sabi nya ng may namumuo ng mga luha.

MASAKIT para sa akin makita syang nasasaktan pero mas lalo akong masasaktan kapag pinagpatuloy pa namin ito..

Kaya kahit NAPAKASAKIT gagawin ko ito.

"HINDI NA KITA MAHAL."

mga katagang kayhirap bigkasin at unti-unti syang napaupo na nakatulala. Hahawakan ko na sana ang doorknob ng sabihin nya ang katagang nagpadurog lalo sa puso ko. "O-once na lumabas k-ka sa kwartong ito.
I-I WILL. NEVER. LET. YOU. OWN. MY.. H-HEART A-AGAIN..!"
Sabi nya ng may diin sa bawat salita.
Sabay sabay pumatak ang aking mga luha.

"I-I'm S-sorry MY LOVE.."

Patawad mahal ko..

Mabilis akong tumakbo papunta sa sasakyan ko. Hinihintay na nila ko..

Hindi ko alam na humabol pala sya pero di ko sya binigyan pansin pa at mabilis pinaharurot ang sasakyan ko.
Ang huli ko nalang natandaan may mga nagkakagulong tao malapit sa kinaroroonan nya..