Prologue. . . . . .
Andrei Louie Ramirez And Lorrie Andrea Hernandez
Two person's with different life,
Two person's with the same experience,
Two person's with a broken heart,
but how will they find a way to heal their broken life and sorrowful heart.Are they destined to be together ? Or destined to be broken forever ?
*****************************************
It was hard to loose someone you Love, Someone you wanted to spend your life but it took away from you,
Someone who became the biggest part of your life, But that part of you shattered into pieces,
Someone who became the reason of your smiles, laughter's but suddenly became your grief and pain,
But everything has to end, and we're given lots of chances to begin a new chapter of our lives.
Maybe, moving forward wasn't that easy it gets harder each day trying to look forward leaving the past.
But we can never earn the best days without letting go of the bad days.
~~~~~~~~~~~~
*Lorrie's Point of View*
Ilang araw na akong walang tulog, hindi makakain, Ilang linggo na din akong iyak ng iyak. Hindi ata mauubos ang mga luha ko kahit maghapon at magdamag akong umiyak. Hindi ko pa din matanggap ang sakit-sakit, sa isang iglap nawala yung taong pinaka-mamahal ko, yung taong naging parte ng buhay ko sa loob ng walong taon, yung taong laging dahilan ng pagngiti ko at pagtawa ng malakas, yung taong naging inspirasyon ko sa lahat ng pangarap ko, yung taong naging sandalan ko sa lahat ng problema at tagapagligtas ko sa tuwing nasa panganib ako, yung taong hindi ako iniwan sa lahat ng laban ko sa buhay. Pero ngayon ? Kinuha na siya sakin, nawala na yung naging buhay ko, iniwan na niya ko.
Bakit Ganun ? Kung kelang handa na kaming mamuhay ng magkasama hanggang sa pagtanda tsaka pa siya kinuha sakin. Hindi ko ba deserve ang sumaya ? Gusto kong itanong sa Diyos kung bakit, Bakit ganito kaaga na kinuha mo siya sakin ? Makasalanan ba ko para parusahan mo ng ganito ?. Pero wala akong lakas at karapatan para kwestyunin ang Diyos kung bakit to nangyari, dahil naniniwala ako na may dahilan ang lahat. Gusto kong malaman yung rason, siguro may mas magandang dahilan kung bakit. Pero pano ako mabubuhay kung wala na yung taong naging dahilan ko para lumaban at mabuhay ulit sa pangalawang pagkakataon ?.
~~~~~~~~~~~~~~
*Louie's Point Of View*
Alak ang karamay ko umaga hanggang gabi, hanggang sa mamanhid at makalimutan ang sakit na nararamdaman ko. Hindi ako makakain, hindi rin makatulog, kung hindi pa ako iinom ng alak at magpapakalasing hindi ako makakatulog. Wala akong magawa, dahil kahit anong gawin ko siya ang naaalala ko.
Bakit siya kinuha sakin ng ganitong kaaga ? Makasalanan ba ko dahil kinuha niya sakin ang babaeng naging buhay ko sa loob ng walong taon? . Marami pa kaming pangarap na gustong matupad, wala naman kaming ginawang masama para mangyari samin ito. Kinuha sakin yung babaeng magiging kasama ko dapat sa habang buhay. Iniwan na niya ko, wala ng dereksyon ang buhay ko dahil gumuho yung mundong iniikutan ko.
*****************************************
Author's Note:
This is a work of fiction, Names, Characters, businesses, places , and incidents are product of the author's imagination or used in a fictitous manner. Any resemblance to actual persons is purely coincidental and unintentional.
************
Hello reader's ! :) this is my second story. Pasensya na sa mga typographical errors, grammatical errors , spelling errors and any kinds of errors you might read. Hope you enjoy reading :):* Please Vote and feel free to comment your suggestions that you think will make this story more interesting. Thank you :)
YOU ARE READING
Vanilla Twighlight
General FictionAndrei Louie Ramirez And Lorrie Andrea Hernandez Two person's with different life, Two person's with the same experience, Two person's with a broken heart, but how will they find a way to heal their broken life and sorrowful heart. Are they destine...