Η καρδιά μου σταμάτησε να χτυπάει για ένα μικρό διάστημα. Δολοφονία...? Στο σχολείο μας? Η ώρα ήταν ακριβώς 4:00 εκεί που σχολαγαν όλα τα παιδιά του σχολείου. Τα τμήματα που ήταν γεμάτο με δεκαεφταχρονα δεν πήγαν σχολείο επειδή είχε γίνει μια συνέλευση μεταξύ των καθηγητών οπότε δεν πήγα σχολείο.
Εγώ: Είσαι 100% σίγουρη πως λες αλήθεια?
SM: Ρε δεν ξέρεις τι έχει γίνει!!! ΧΑΜΟΣ! Είναι κάτι παιδιά από το students council και τσεκαρουν τον χώρο του σχολείου, μήπως και γίνει καμια άλλη δολοφονία.
Δεν ήξερα τι να νιώσω. Φόβο? Λύπη? Ανησυχία?
Εγώ: Δεν θα έπρεπε να είχε κλείσει το σχολείο-
SM: Άκουσα πως θα βάλουν και κάμερες-
Εγώ: ΕΝΑ ΕΝΑ. Πως τα ξέρεις όλα αυτά?
SM: Έχω ρωτήσει χίλια άτομα και όλους τους δασκάλους... Κάλεσαν μέχρι και αστυνομία.
Εγώ: Ο Χριστός και η Παναγία..
Δεν μπορούσα να το πιστέψω αλλά δεν θα μου έλεγε ποτέ ψέματα.
Εγώ: Εσύ? Πως είσαι καλά?
SM: Ναι...Δεν έχω τίποτα. Φοβάμαι τώρα που μιλάμε. Δεν έχω φτάσει καν σπίτι...
Αναστεναξα.
Εγώ: Γίνεται να μην πάμε σχολείο?
SM: Ξέρεις πόσο αυστηρό είναι το σχολείο μας...Θα είχαν ανακοινώσει οι δάσκαλοι ήδη αν ήταν να μην πάει κανείς σχολείο για τον μήνα. Συμφωνείς?
Εγώ: Ναι... Ξέρεις ποιος δολοφονήθηκε?
SM: Η Y-Yuki...
Εγώ: Μα- Χθες δεν ήρθε σχολείο?
SM: Ναι τι φάση...
Εγώ: Κάτι γίνεται...Δεν υπάρχει περίπτωση να έγιναν όλα αυτά τυχαία.
SM: Φοβάμαι Oppa...
Εγώ: Όλα θα πάνε καλά...
SM: Και εγώ το ελπίζω.
Εγώ: Αν ποτέ με ξανά θελήσεις εδώ είμαι. Μόνο για σένα.
SM: Σ'ευχαριστώ Oppa μου.
Εγώ: Ο Akiyama? Το έμαθε?
SM: Μμ... Και αυτός ήταν πολύ σοκαρισμένος...
Εγώ: Τι στον διάολο γίνεται..
SM: Ο πατέρας σου?
Εγώ: Ούτε δυο μήνες δεν έχουν περάσει. Στον Οκτώβριο ήμαστε.
SM: Η δουλειά σου?
ESTÁS LEYENDO
Light me up ✔Completed✔
Ficción GeneralΈνα αγόρι που κατοικοί στην Ιαπωνία ήρθε από την Κορέα για να πάει σχολείο και να δημιουργήσει φίλους. Όμως, περνάει δύσκολα τα χρόνια του. Τα παιδικά του χρόνια ήταν άγρια αλλά έμαθε στην πορεία να τα αντιμετωπίζει. ▪Dont you dare copy this story p...
