Adı "MAVİ" Olsun\2

22.Bölüm (Evet..)

Bir kelime..

Bir kelime sizin aklınızı başınızdan alabilir. Şu an bunun canlı kanıtıydım.

Toplantıyı o saatten sonra takip edememiştim.

'Evlenelim' demişti. Ve ben pert olmuştum.

Deli gibi heyecanlanmıştım. İlk defa değildi. Daha önce de evlilik teklifi etmişti. O zaman böyle olmamıştı. Çünkü o zaman biliyordum imkansız. Şu an değildi ama. İmkansızlık yoktu aramızda.

Toplantı vitene kadar Özgür'e hiç bakmadım. Nedensizce utanmıştım. Bakamıyordum. Ama niye? Aklım başımda değil işte. Uçmuştu. Mantıksız davranacaktım.

Toplantı sonunda bitince direkt odaya gittim. Koltuğuma oturup elime bir kalem aldım ve çevirmeye başladım. Bir kaç dakika sonra bıraktım. Çeneme koyup parmaklarımla yanağımda ritim tutmaya başladım.

"Ne oldu?" Diye sordu Hande. Ona döndüm.

"Hiç bir şey." Dedim.

"Bilmiyorum stresli gibisin. Gencay Bey yüzünden mi? Merak etme o herkse asılıyor."

"Yoo." Deyip elimi masaya indirdim. "Sadece.." Ofladım. "Sıkıldım. Ne zaman çıkacağız."

"İlk günden mi?" Güldü. "Paslanmışsın kızım."

Önüne dönüp çalışmasına devam etti. Gözlerimin Özgür'ün ofisine kaydı. Perdeleri kapalıydı.

"Salak." Dedim. Niye şimdi? Kafamı niye karıştırdı? Heyecandan ölecektim!

"Kim?"

"Ha?"

"Kim salak?"

Güldüm. "Öyle düşünüyordum da."

Toplantı da not aldığım şeyleri önüme açıp temize geçirmeye başladım. Kafamı dağıtsam iyi olacaktı.

İşim bittikten sonra Kağan'ın odasına girip teslim ettim.

"Yarın toplantı planlarımı ayarlayıp çıkabilisin." Dedi.

"Tamamdır." Dedim. Kapıdan çıkarken bana seslenmesiyle durdum.

"Toplantı da gariptin. Özgür bir şey mi dedi sana?"

"Hayır." Dedim direkt. "Gencay Bey öyle şey yapınca. Kızdı ama bir şey demedi."

"Gencay öyledir." Dedi. "Sizi öğrenirse bu davranışlarına son verir."

Dudağımı ısırdım. "Gizli kalması daha iyi. Patronla aşk yaşayan asistan rolü hoş değil."

"Senin patronun benim." Dedi.

"Kim takar?" Dedim. "O kız olacağım işte.."

Gülümsedi. "Çok düşünüyorsun Ülker." Dedi. "Akışına bırak."

Odasından çıktım. Odama gidecekken bir anda deli cesaretiyle Özgür'ün odasına gittim. Kapıyı tıklatıp içeriye girdim.

"Hoşgeldin." Dedi beni görünce. Masasının kenarına kadar gidip durdum. Aklıma gelen şeyle ona baya sinirlenmiştim.

"Kıskandın." Dedim.

Güldü. "Gencay mı?"

"Evet. Onu kıskandın."

"Evet." Dedi. "Kıskanmamalı mıydım?"

"O yüzden yaptın?" Dedim. "Kıskançlıktan." Yanına gidip masanın kenarına oturdum. "Elime yüzük takacaksan başkaları bana bakmaması için değil gerçekten istediğin için tak."