“Ano ang misteryong bumabalot sa katauhan ng BALIKBAYAN?”
Matumal ang pasada. Bakasyon ng mga eskuwela at ang init ng tag-araw ay nararamdaman ng marami. Maliban sa Shopping Mall na maraming umaaligid at nagwi-window shopping, kahit bihira ang bumibili, ay halos walang tao ang mga kalsada na dati’y marami ang naglalakad. Enjoy’ang marami sa malamig at maluluwang na pasilyo ng higanteng Shopping Mall.
“Maliit lamang ang kikitain ko sa araw na ito,” naibulong ni Ben sa kanyang sarili. “Tumaas na muli ang litro ng gasolina at sa iilang pasaherong maisasakay ko ay kakaunti na lamang ang malalabi sa akin. Kailangan kong pumasada ngayong gabi.”
Marami ang mga nagtatrabaho sa Shopping Mall na alas diyes na nang gabi kung magsara at naroon pa rin ang mga fly-by-night birds na galing sa mga Night Club. Bagamat may kakontrata nang sasakyan ang marami sa mga iyon ay makakukuha pa rin siya ng pasahero. May mga hatinggabi na rin kung umuwi na ang karamihan ay mga may-overtime.
Mag-aalas diyes nang gabi nang may pumara sa kanyang isang babae na may dalang malaking maleta.
“Mama. Kokontratahin na kita. Ihatid mo ako sa Balete.”
Hindi kalayuan ang Balete at malaki ang halagang iniaalok ng babae sa kanya. Malaki pa iyon sa kikitain niya sa maghapong pasada.
“Malaki iyan, Miss. Ay aw kong gulangan ka dahil malalaman mo rin iyon. Hindi mapapanatag ang kalooban ko sa gayong trato sa iyo.”
“Samantalahin mo ang iniaalok ko sa iyo, baka iurong ko pa ‘to. Balik-bayan ako. Sa akin ay maliit lamang itong ibinibigay ko sa iyo. Hindi mo ako ginugulangan.”
Tinanggap ni Ben ang pera at tutulungan sana niya ang babae ngunit parang iglap lamang ay nakasakay na ito. Umusad ang sasakyan at tila anag-ag na lamang ang puting damit ng babae sa karimlan. Pangilan-ngilan lamang ang naiilawang bahagi ng kalsadang kanilang binaybay. Nag-iisip pa siya sa kahiwagaang nangyayari nang marating nila ang lugar na sinabi ng pasahero.
Tutulungan sana niyang ibaba ang malaking maleta at ilang supot na dala ng babae ngunit nasa ibaba na ito bago siya nakababa ng kanyang dyip. Napansin niyang madilim sa paligid at kahit na ang bahay na itinuro ng babae ay walang ilaw.
“Hindi ba nila alam na darating ka?”
“Sorpresa ‘tong dating ko.”
“Ihahatid kita sa bahay.”
“Huwag na. Ayaw kong makita nilang may kasama ako,”
“Nang asawa mo?”
“Dalaga ako.”
Bitbit ang maletang umalis ang babae at sa isang iglap lamang ay naglaho na ito sa karimlan.
Malayo na si Ben ay iniisip pa rin niya ang kahiwagaan ng mga pangyayari. Hindi niya mawari ang bilis ng pag-akyat at pagbaba ng babae sa kanyang dyip ang tila aninong paglalaho nito sa karimlan. Parang galing sa malalim na balon ang boses nito.
Kinabukasan, binalikan niya ang lugar na pinaghatiran niya sa babae. Gusto niyang ihanap ng kasagutan ang maraming katanungan sa kanyang isip. Malayo pa ay natanaw na niya ang maraming taong natitipon sa bahay. May dumarating at may papaalis. Hindi niya napigil ang magtanong sa isang lalaking kalalabas pa lamang ng tarangkahan.
“Kararating pa lamang ng bangkay ni Ester na anak ni Pareng Pilo. Namatay siya sa aksidente. Binangga ng isang trak ng graba ang kanyang minamanehong kotse. Sa Italy siya nagtatrabaho,” ang sagot ng lalaki.
Wakas
