İntikamın Aşkı

Efrüz 7: Bir bilebilsen

(Multi medya: Bölüm şarkısı)

Ben dinleyerek yazdım sizde dinleyerek okuyun.
İyi okumalar..

Rüzgardan devam;

Arkamı döndüğümde yerde öylece yatıyordu. Bi an içimi onu kaybetme korkusu sardı. Ona birşey oldu sandım. Korkudan olduğum yerde kalmıştım. Daha önce bi kez kaybetmiştim ve tekrar kaybedemezdim. Efgali kaybettiğim sevdiğim kadının yerine koymuştum. Efgalde onun denizimin kokusunu almıştım bu yüzden onu bırakamıyordum vazgeçemiyordum. Beni ne kadar istemesede ben hep onun yanında olacaktım.

Hemen kendime gelerek koşarak yanına gittim.
Yere oturarak titreyen ellerimle başını kucağıma aldım. Düştüğünde başını çarpmış olmalı kaşı patlamıştı kanıyordu.

O kanı görünce içimi saran korku dahada artarken hemen onu kucağıma aldığım gibi arabama götürdüm onu arkaya yatırırken bende hemen sürücü koltuğuna geçtim ve son gaz hastaneye sürdüm.

Zaten hastane yakın olduğu için 10 dakikada gelmiştik.
Arabamdan inerek hızla efgali kucağıma aldım ve acile doğru koştum. Beni kapıda karşılayan hemşireler hemen efgali sedyeye aldılar.
Ve hızla götürdüler ben öylece kalırken onu yoğun bakıma almışlardı.

....

Aradan yarım saat geçmişti ve hala çıkan yoktu. Sinirlerim git gide gerilirken kendime bi kez daha küfür ettim.

Açılan kapı sesiyle hemen doktorun yanına koştum.

"Doktor bey nesi var"dedim telaşla doktor gülümseyerek

"Eşiniz mi? Diye sordu.

"Yok hayır eşim değil sadece"
dedim ve kaldım harbi neyimdi o benim henüz ben bile bilmezken doktora ne diyecektim.
Bu sefer doktor soran gözlerle

"Sadece" dedi.

Bende hemen "arkadaşım "dedim

Sonra "peki nesi var doktor bey"
Diyede ekledim.

"sadece stres ve yorgunluktan vicudu dirençsiz düşmüş bu yüzden bayılmış kaşındaki patlamayıda bi kaç dikişle hallettik şu an gayet iyi birazdan normal odaya alınacak görebilirsiniz. Geçmiş olsun"dedi ve gitti.

Resmen içime su serpilmişti. Rahatlamıştım. Henüz tanımadığım bi insan için bu kadar endişelenmem normal değildi.

Sonra hemşirenin sesiyle kendime geldim.

"Efgal Yılmaz'ın yakını sizmisiniz?

"Evet benim"

"Hastayı normal odaya aldık görebilirsiniz"

"Teşekkürler"

"Rica ederim geçmis olsun"dedi ve uzaklaştı."

.....

Yavaşça odasına girdim ve kapıyı kapattım. Yanında duran koltuğa oturdum ve ona baktım.
Melekler gibi uyuyordu. Sonra onu incelemeye başladım. Kocaman mavi gözleri vardı küçük burnu ve tatlı kırmızı dudakları vardı. Kumral teniyle çok güzeldi.

Ben ona bakarken yavaşça gözleri aralandı ve maviliklerini bana yöneltti ve dikkatle bakmaya başladı. Bende ona aynı şekilde dikkatle bakıyordum.

Efgal'den;

Gözlerimi açtığımda karşımda rüzgarı görmemle bi an rüya gördüğümü sanmıştım.

Sonra gözlerimi odada gezdirince hastanede olduğumu farkettim. Ve rüya olmadığınıda.

En son hatırladığıma göre deniz kenarında boğazı seyrediyordum.
Daha sonra yanıma birisi gelmişti.
Evet gelen rüzgardı.
Sonra beni öpmüştü bende ona tokat atmıştım . Ve arabama gidiyordum sonrası yok hatırladıklarımla yanaklarım kızarırken bana bakan rüzgara dönerek

"Şey bana noldu en son arabama gidiyordum"

"Bilmem arkamı döndüğümde yerde öylece yatıyordun bende hemen seni hastaneye getirdim ve sonuç bu"

Dedi ve gülümsedi bende ona gülümseyerek elimi ağrıyan başıma götürdüm sargılıydı.
Sonra tekrar rüzgara dönerek

"Peki ya bu"dedim başımı göstererek

"O sen düşerken başını çarptığın için küçük bi çizik"dedi ve en içten gülümsemesini bana göndererek gözlerime baktı.

"O yüzden mi bu kadar acıyor"dedim yüzümü buruşturarak.
Oda küçük bi kahkaha atarken

"Yani üç dört dikişlik bi çizik"dedi ve tekrar güldü.
Çok güzel gülüyordu. Gülerken gözleri kısılıyordu ve çok tatlı duruyordu. Aslında ona hiç bu kadar dikkatli bakmamıştım .yakından bakınca çok yakışıklı birisiydi. Mavi gözleri sarışın teni yeni çıkan kirli sakalı ve kaslı vicuduyla çok yakışıklı duruyordu.

Sonra onunda bana baktığını farkedince gülümseyerek

"Ne zaman çıkıyorum"
Dedim

Oda iki elini yana açarak "bilmiyorum" Dedi.

Sonra tam konuşacakken kapı çalınmasıyla sustum ve "gir"dedim.

İçeriye gelen doktor bana bakarak
Gülümsedi ve

"Hastamız iyi mi ?"diye sordu.

Bnde aynı şekilde gülümseyerek "iyiyim" dedim.

"Peki o zaman hastamızda iyiyse küçük bi muayene edip bi sorun olmazsa taburcu edebiliriz" dedi

Bu söylediğine sevinerek rüzgara baktım ve

"Tamam hadi gidelim"dedim.

Doktor bana gülerek "önce muayene" dedi .

Bende yüzüm düşerken "tamam"dedim.

Tam o sırada rüzgarın telefonu çaldı ve dışarı çıkmak için izin aldı ve dışarı çıktı. Doktorda beni muayene etmeye başladı.

Rüzgar'dan;

Efgalin biraz yüzü düşsede mecbur muayeneyi kabul etti. Bende onun çocuksu haline gülümserken telefonum çaldı.

Arayana baktığımda mert arıyordu. Mert önemli bişey olmasa aramazdı .mert benim en yakın dostum ve iş arkadaşımdı bana her konuda yardım ederdi.
En son efgali araştırmasını istemiştim. Bişey bulmuş olabilirdi. Bu yüzden dışarda konuşmam en iyisi olurdu bende izin alarak dışarı çıktım ve çalan telefonumu açarak kulağıma götürdüm.

"Kardeşim noldu" dedim

"Abi bişey buldum"deyince merakla sordum

"Efgal hakkındamı?"

"Evet abi şey"

"Kardeşim ağzında gevelemede söyle"

"Abi senin deniz varya efgalin ablasıymış"

Arkadaşlar yeni bölüm geldi. Nerdeyse hergün bölüm atıyorum hatta günde iki bölüm attığım bile oluyor. sizde lütfen vote ve yorumlarla destek olun.

Bu benim ilk kitabım yazım hatalarım ve yanlışlarım olabilir bu yüzden sizden özür dilerim

Sizce rüzgar öğrendiği şeye nasıl bir tepki verecek??

Yorum ve beğeni pleaseee!!!!