Psycho *Jjk*

Chapter 1

Миний амьдралын highlight болох өдөр нэгэн энгийн л өдөр шиг байсан юм. 6 сарын 13, Нарны дулаан туяа миний бүхий л биеийг нэмэрч байв. Сургууль дөнгөж тарсны дараа би гэрлүүгээ шууд харьхийн оронд оройний 10 хүртэл,бүх найзуудаараа кароки бас кино үзхээр явсан юум бүх зүйл энгийн бас гайхалтай явч байсан ч, буцаад гэрлүүгээ алхаж байхад өнөөдөр дуусаагүй байхнээ гэж ойлгосон юм.

6 сарын 13, Ким Нари

Аль хэдийн 10 болсон байсан тул автобус нар ажилхаа больж мөн бүх авсан мөнгөө үрсэн тул яах ч аргагүй, алхахаар шийдлээ. Бүх хүмүүсүүд гэрлээ унтрааж зөвхөн миний эв хавгүй өндөр өсгийдээр явах тог тог гэсэн чанга дуу гарч байв. Утсаа онгойлгоод хартал ямарч дуудлаг тэгээд бүр мессеж ч ирээгүй байв. Бүхий л хүртэл 18 хүрчээд их сургуульд орох гэж байхад одоо болтол найз бандигүй байх гэж. Ихэнх найз нар минь бүгдээрээ аль хэдийн үеэрхээд салаад байхад яахаараа би ганцаараа хэзээ ч найз бандидгүй байнаа. Бурхан надад бөгс хөх өгсөн мөртлөө яахаараа ийм төгс эмэгтэйд ганц ч найз залуу өгдөггүй байнаа үнэхээр гомдмоор юм. Би өөрийгөө уган хангалттай хөөрхөн л гэж боддог юмсан. Гэхдээ эрэгтэй хүйстэй хүн хархаар ганц ч үг хэлж чаддаггүй нь миний буруу байх. Би яагаад ч юм гацаж яриад байдаг юм. Тэр нь л тийм байх. Утсаа дахин цаг хэд болж байгааг хартал аль хэдийн 11 болох гэж байв бас миний цэнэг Т Т яагаад миний амьдрал ийм байх ёстой юм бэ. Миний хөл удаан өндөр өсгийт дээр явсан болхоор миний шагай өвдөж эхлэв "Одоо энэ хүртэл шүү" гэж бодоод өндөр өсгийтөө хоёр гартаа бариад үргэлжлүүлэн алхаж эхлэв.Удалгүй зөвхөн миний хөлний чимээ биш тог тог гэж дугарах бас нэгэн хүний хөлний чимээ хэдэн метрийн ард минь дугарч эхэллээ. Би анхандаа нээх их анхааралаа хандуулаагүй ч бүхий л гудамжний эргэлт дээр дагаж эргээд байсан тул би сандарч эхлэв.Одоо би яах бол, би гэнэт хурдан гүйж эхлэв. Нэгэнт миний ард байсан юм чинь намайг барьж чадахгүй байх. Би хар худрнаараа нэгэн гудамж руу гүйхэд тэр мэдэхгүй хөл миний ардаас гүйж эхлэв.Тэр мөчид л би өнөөдөр миний сүүлчийн ч өдөр байж магадгүй гэж бодов.Би тэр хар хувцастай хүнийг өөр гудамжруу орсныг хараад.Урт амьсгал аван эргэж хартал миний өмнө нөгөө хар хувцастай хүн байж байв. Гэхдээ тэр хүн биш биздээ яахийн аргагүй намайг дагаад байсан хүн өөр гудамж руу явсанийг би нүдээрээ харсан шдээ. Үг хэлэх ч завгүй миний нүд анивчиж эхлэв, яг л савангийн драма дээр гардаг шиг. Миний нүд бүрэнхийлж хажууд байгаа дуу чимээ нар улам уламаар бүдэгсэв. Хамгийн сүүлд нүдээ хаахаас өмнө хар хувцастай тэр нэгнийг харлаа.