ÇELİŞKİ(ASKIDA)

11-LEO-

Leo yüzüne vuran güneşin ışığıyla gözlerini açtı.Kendisini çok rahatsız hissediyordu.Öncelikle nerede olduğunu tamamen unutmuştu.Ama 30 saniye sonra o gerçek beynine bir bıçak gibi saplandı.Karen'in odasında ve onun yatağında yatıyordu.

Başını çevirip yatağın sol tarafına baktı.Karen derin bir uykudaydı.En azından öyle gözüküyordu.İkisi de çıplaktı.Bu da Leo'nun daha fazla rahatsız olmasına neden oldu.Yerden pantolonunu almak için doğruldu.Fakat o sırada gözüne bir şey çarptı.Karen'in belinde yumruk büyüklüğünde bir yanık izi vardı.

Yatağın üzerinde dizlerinden destek alarak hareket etti.Daha yakından bakmak istiyordu.Elini istemsizce yanık izine doğru yaklaştırdı.Parmak uçları yanık izine değdiği anda Karen'in titrediğini hissetti.Karen hızla doğrularak Leo'ya baktı.

"Ne yapıyorsun?" sesinde hoşnutsuzluk vardı.

"Daha önce fark etmemiştim" dedi Leo.

Karen çarşafa sarılarak yataktan kalktı.Aynaya doğru yürüdü.

"Dikkatli bakmadığın içindir"

Leo yerden pantolonunu aldı.Karen'a baktı.

"Ne zaman oldu bu?"

"Uzun zaman önce" dedi Karen aynadan Leo'ya bakarak.

"Sormamın sakıncası yoksa..." fakat daha Leo sözünü tamamlayamadan Karen lafını kesti.

"Var" sonra fazla tepki verdiğini anlayarak Leo'ya doğru döndü."Özür dilerim.Öyle demek istemedim"

Leo ona kısa bir bakış attıktan sonra pantolonunu giyip ayağa kalktı.

"Her neyse.Gitmeliyim" dedi ve gitmek üzere kapıya yöneldi.

"Yangın" dedi Karen.Leo dönüp ona anlamayarak baktıktan sonra devam etti."Geçen sene ki yangında oldu"

"Wecler'da ki mi?" Leo geri dönüp yatağın kenarına oturdu.

Karen kafasını salladı.

"Evet" burnunu çekti ve devam etti."Ben hizmetçiydim o evde.Ama işin garip yanı da bu ya kendi evimden kaçmak için hizmetçiliğe başladım.Ve orası benim evim gibi oldu"

"Nasıl?"

Karen Leo'nun yanına oturdu.Kısa bir süre gözlerinin içine baktı.Sonra kafası çevirdi.

"Aşık oldum" bunu söylerken sesi titremişti.Aynı zamanda ağlayacak gibiydi.

Leo Karen'e doğru yaklaştı ve başını omzuna doğru götürdü.Bu çok garipti çünkü Karen tamamen çıplaktı.Çarşaf vücudunun yarısını gösterecek şekilde açılmıştı.Hala neden burada olduğunu bile bilmiyordu.

"Ah üzgünüm.Hiç sormamalıydım"

Uzun bir süre öyle durdular.Ta ki Karen büyük bir acıyla inleyene kadar.Leo şaşkınlıkla Karen'a baktı.Ne olduğunu bilmiyordu.İstemeden bir şey mi yapmıştı acaba?

Karen çarşafı sımsıkı tutarak ayağa kalktı.Leo'ya sırtını döndü.

"Hemen git burdan!" şimdi sesi daha yüksek çıkıyordu ama bağırmıyordu.

Çarşaf sadece belinden aşağısını kapatıyordu.Ve bu da Leo'nun korkunç bir şey görmesine neden oldu.Yanık izi yanıyordu.

Leo korkuyla odadan çıktı.Ne olduğunu bilmiyordu.Belki hepsi Karen'in kaltakça şakalarında biri dahaydı.Sonuçta bir yara izi asla yeniden oluşamazdı değil mi?Yarı çıplak bir şekilde arabaya atladı.Geriye sadece Karen'in çığlıkları kalmıştı.